Ruben wint eerste editie van Puchar E1 Gokart in Polen

Puchar E1 Gokart Poznan, 14 oktober 2018

Tijdens het WK van dit jaar werd ik door kartvriend Karol Romanczyk uitgenodigd om mee te doen aan de eerste editie van een nieuw toernooi dat georganiseerd zou gaan worden op de nieuwe baan van E1 Gokart in Poznan. De opzet van het evenement klonk goed en samen met mijn vriendin ging ik op pad richting Polen om mee te doen. We vertrokken op vrijdag voor een reis van zo’n 900 kilometer en kwamen op zaterdag voor het eerst op de baan. Een prachtige accommodatie met een verdieping en een buitengedeelte, en ik kon niet wachten om de baan uit te proberen. De Sodi karts waren niet heel snel, maar het was heel erg leuk om te rijden, zeker vanwege de verschillende ondergrond op de 1e verdieping (heel glad) en begane grond (gewoon asfalt), de rondetijden lagen net onder de minuut. Ik deed een viertal heats en ging daarna nog lekker de stad in, want Poznan kent een mooie historische binnenstad en het was prachtig weer. Dat weer zette zich ook voort op zondag toen de races gepland stonden, en dat betekende dat we lekker buiten konden rijden. We gingen 4 kwalificatieraces rijden in 3 verschillende groepen van 9 rijders, vervolgens een halve finale en de finale voor de beste 12 rijders.

Het deelnemersaantal was iets lager dan verwacht, maar er zaten enkele sterke rijders tussen en voor mij ook een heleboel onbekenden, ik was de enige niet Poolse rijder aan de start vandaag. We reden op 90kg en iedere race werd voorafgegaan aan een hotlap kwalificatie en tijdens elke race moest je 1 pitstop maken. Een leuke opzet en ik voelde me goed op de baan, ik leek vanaf het eerste moment de te kloppen man. In race 1 moest ik de jonge Poolse rijder Maksymilian Bergiel van me af zien te houden, dat lukte goed en toen hij met de nummer 3 in gevecht ging kon ik mezelf losweken van de rest. In de overige kwalificatieraces kwam ik niet echt in de problemen, ik reed goede hotlaps, maakte geen fouten en had ook een aantal lekkere karts. De kartverschillen leken vrij beperkt en daardoor kon je met iedere kart om de overwinning strijden. Ik kwalificeerde me als 1e voor de halve finale, maar werd op de hielen gezeten door thuisrijder Przemo Niewiadomski die 1 keer 2e was geworden en verder ook alles had gewonnen, het verschil was 3 punten. We hadden nog niet bij elkaar in de groep gezeten en ook in de halve finale zaten we vanwege de stand niet bij elkaar. Beiden wonnen we onze halve finale en daarom bleef het spannend, het leek tussen ons te gaan voor de eindzege, want de nummer 3 stond al een punt of 10 achter.

De finale begon met een kwalificatie waarin alle rijders 1 voor 1 in dezelfde kart een ronde moesten neerzetten, ik moest als leider in de stand beginnen. Mijn ronde was heel erg goed, en ik pakte de pole position met 2 tienden voorsprong, erg lekker want hiermee waren extra punten te verdienen. Voor de finale had ik geen superkart geloot, maar mijn naaste rivaal ook niet, ik besloot vooral op hem te gaan focussen. Vanaf de start werd ik achtervolgd door de nummer 2 uit de kwalificatie, Nikodem Wierzbicki, een jonge autosport coureur die ook erg goed kon karten. De finale was een stuk langer dan de voorgaande races en duurde een klein half uur, waarbij we nu 2 pitstops moesten maken. Voor het eerst vandaag werd ik vol onder druk gezet en Nikodem Wierzbicki nam ongeveer halverwege de race zijn eerste pitstop. Ondanks dat hij een fractie sneller was besloot ik buiten te blijven omdat dit beter was voor de titelstrijd, Przemo was ook nog niet gestopt en ik liep weliswaar langzaam op hem uit, maar ik wilde niet het initiatief in de wedstrijd uit handen geven door ook relatief vroeg te stoppen. Een minuut of 5 later ging ik ook naar binnen want de tijd begon te dringen, en met 2 stops vlak achter elkaar kwam ik net achter de leider in de wedstrijd weer de baan op.

Ik leek voor het eerst vandaag de race overwinning te moeten laten gaan, maar de spanning was nog niet voorbij, want door een aantal achterblijvers kon ik bijblijven en buiten zelfs de leiding in de race terugpakken. Vanaf dat moment ging ik in de verdediging want ik wilde nu toch ook graag nog de 6e race op rij winnen en zo met een clean sheet de titel pakken. Dat lukte, een hele mooie titel, want het was de primeur van een kampioenschap dat in de toekomst hopelijk gaat uitgroeien tot een groot kampioenschap in Polen, de randvoorwaarden daarvoor en de ambitie van organisator Karol Romanczyk en de kartbaan zijn er zeker. Voor mij was het een grote eer om wederom met zoveel bewondering ontvangen te worden, en de prijzen logen er ook niet om. Ik won gratis deelname aan de editie van volgend jaar en nog een ander kampioenschap in Polen, en als klap op de vuurpijl kreeg ik ook nog een autosport cursus aangeboden van een professionele Poolse autocoureur, Mateusz Lisowski. Een hele vette prijs waar ik zeker naar uit kijk. De nummer 2 werd uiteindelijk Przemo Niewiadomski, en door zijn 2e plek in de finale sprong Nikodem Wierzbicki nog naar een mooie 3e plek in de eindstand. Ook voor hen en de andere top 10 rijders lagen er vele mooie prijzen en waardebonnen klaar. Een supergaaf weekend, en na nog een hapje gegeten te hebben met Edyta en haar familie in het centrum van Poznan op zondagavond, reden we op maandag weer terug met de trofee richting Nederland, op naar de 2e editie wat mij betreft!

Tags: poznan, polen