KWC dag 5
Wereldtitel glipt uit Ruben zijn handen in finale
Martinsicuro, 31 juli 2016Zelden zag ik zo op tegen het schrijven van een verslag als deze keer, het duurde dan ook een aantal dagen voordat ik me kon zetten tot het schrijven van dit stuk over de finaledag van het Indoor Kart World Championship 2016. Maar over belangrijke races schrijf ik altijd een verslag, hoe de afloop ook is, zo ook deze keer. Even recapituleren, hoe stond ik er voorafgaand aan de laatste dag voor? Gedeeld tweede, samen met de snelle Duitser Dennis Holler, één van de verrassingen van dit WK. De Belg Regis Gosselin stond op kop, 4 punten los van ons, maar ook andere snelle rijders als Arnaud Teuwen, Rickard Javanainen en Rico mochten nog zeker niet uitgevlakt worden. De nummers 1 en 2 van vorig jaar daarentegen, Mathias en Matts Breckpot stonden al op grote achterstand en speelden geen rol van betekenis meer voor de top 5 in het eindklassement. Voor mij telde vandaag eigenlijk maar 1 ding en dat was winnen, net als 5 jaar geleden in Eupen leek er vandaag een kans om de mondiale titel te grijpen. Na een lekker ontbijtje reden we met ons Bluestar team naar de baan, Robin leek de finale wel te gaan halen, voor Mathias en Tristan was het zorgen dat ze na de halve finale bij de beste 32 kwamen te staan om zo via een shoot out nog kans te maken op de laatste 4 plekken in de grote finale voor de beste 20 rijders.
Toen we ’s ochtends aankwamen op de kartbaan werden de 3 groepen van 16 voor de halve finales bekendgemaakt. Ik zat pas in de 3e groep en omdat we vanaf dit jaar ook een knock-out kwalificatie hadden voor de halve finales, ging het nog wel even duren voordat ik aan de beurt was. Ik was redelijk gespannen vandaag, niet zo erg als 5 jaar geleden in Eupen bijvoorbeeld, maar de zenuwen waren zeker aanwezig. Het was wederom enorm warm, zo rond de 35 graden en er werd gestemd over de lengte van de halve finale en finale. De meerderheid bleek voor het inkorten van beide races te zijn, vooral vanwege de fysiek zware omstandigheden werd daarom besloten tot races van respectievelijk 30 en 45 minuten in plaats van 45 en 60. Ik zelf was voor de langere races, al vond ik het niet zo erg met het oog op de betrouwbaarheid van de karts. De eerste halve finale was mooi om te zien, Rico was erg sterk, won de battle kwalificatie en liet ook in de race geen steken vallen, hij scoorde het volle pond en ging dus stijgen in de ranglijst, Regis werd 3e terwijl Dennis Holler met een 4e plek dure punten verloor. In de 2e halve finale was het Mathias die zijn klasse liet zien, hij domineerde de race en maakte dit keer in tegenstelling tot sommige andere races van hem deze week geen enkele fout.
Dan was het de beurt aan ons, kartloting was nu ietsje minder belangrijk, al is het altijd lekker als je de battles kan ingaan met 2 goede karts. Omdat ik de hoogst geklasseerde rijder was uit onze groep moest ik het opnemen tegen de laagst geklasseerde man uit onze halve finale, de Braziliaan Eduardo Favilla die rond plek 46 stond. Dit was een mooie opwarmer, want ik won het duel eenvoudig. Even later mocht ik aantreden tegen Alex Gumpenberger, de Oostenrijkse wereldkampioen van 2006. Dit keer was het verschil iets kleiner maar ik won nog steeds overtuigend. Daarna was een klein Nederlands feestje, want naast de Zweed Javanainen stonden Marcel Hollink en Lorenzo in de halve finale van de battles. Ik kon Lorenzo uitschakelen en stond daarna verrassend tegenover Marcel die Rickard eruit knikkerde. Ook in mijn laatste battle gingen mijn hotlaps erg goed en dus kon ik de halve finale vanaf pole position aanvangen, belangrijke punten en ook had ik nu steeds een redelijk goede kart kunnen kiezen, al was dit nog zeker niet de beste. Mijn race verliep vlekkeloos, ik kon lekker wegrijden van de rest en mijn teammaten hielden me op de hoogte of ik in het bezit was van de snelste ronde. Ook deze kon ik pakken en ik won uiteindelijk de race met ruim 4 seconden voorsprong op Javanainen en Tristan die voor het teamkampioenschap van Bluestar ook weer belangrijke punten pakte.
De eerste stap was gezet, en wat voor één, opeens stond ik aan de leiding van het WK met nog slechts 1 race te gaan. Even tot rust komen en mijn kartoutfit nog even verruilen voor een korte broek en t-shirt zo lang het kon. We keken nog een deel van de formule 1 wedstrijd en ik probeerde nog wat suikers binnen te krijgen. De spanning bouwde zich op en 16 finalisten waren al bekend. We maakten met alle rijders een groepsfoto en de nummers 17 tot en met 32 uit de stand konden zich daarna klaar maken voor een shoot out om te bepalen wie de 4 resterende finale gangers werden. Dit waren onder meer Mathias en Tristan, en zo was Bluestar het enige team dat met 4 rijders was vertegenwoordigd in de finale, een groot voordeel voor het teamkampioenschap waarin we nipt op kop stonden voor Dutch Value en Hola Lulu, nog niks beslist. Ook in het individuele kampioenschap was nog helemaal niks zeker, de top 5 kon mij niet meer ontgaan, maar ik was gefocust op de overwinning. Nog 5 mensen streden om de titel, naast mij waren dat Regis op 7 punten, Rico op 11 punten, Holler op 13 punten en Javanainen op 15 punten achterstand. De beste uitgangspositie was dus voor mij, en veel mensen kwamen tot vervelens toe naar me toe om te zeggen dat dit mijn jaar moest worden.
Ik moest in de eerste ronde van de kwalificatie tegen Mats de Jong, een lastige tegenstander. Ik had echter veel vertrouwen door de kwalificatie van eerder vandaag en ik ging er vol goede moed in. Mijn 1e ronde ging niet super, de karts waren weer helemaal koud (voor iedereen hetzelfde), en ik had toevallig een kart met veel onderstuur en door de koude banden had ik enorm veel last van het onderstuur. Zeker met het naar buiten rijden verloor ik veel tijd, gelukkig maakte ik geen grote fouten. De 2e ronde was goed, maar die van Mats ook zag ik in mijn ooghoek, hij leek weer snel. Toen was het wachten op de uitslag, enorm belangrijk want beide karts waren niet goed en dus wilde je er niet uitgaan. Toen kwam de mededeling dat ik de battle had verloren, vol ongeloof reed ik terug naar de pits in een hele hele matige kart. Opeens waren mijn kansen van heel goed tot niet zo goed gegaan, niet eens zozeer mijn 9e startpositie maar vooral de slechte kart die ik had, heel erg kut. Ik raapte alle moed weer bijeen en zag ondertussen Regis er ook snel uitliggen, echter won Rico de battle en liep dus niet alleen 4 punten in, hij had ook nog eens een hele goed kart.
Met het hele pak gingen we dan van start, nog 45 minuten en dan zou duidelijk worden wie de nieuwe kampioen was. Ik gaf alles, probeerde aan te klampen en haalde in het begin Stefan Verhofste in. Ik kon heel constant rijden, maar de meeste rijders om mij heen reden net iets van me weg. Op pace ging ik het met deze kart niet redden, en in de positie waarin ik lag zou het niet genoeg zijn om kampioen te worden, dus verdedigen kon ook nog niet. Dus gokte ik het op 2 late pitstops, en dan hopen dat mensen die al eerder stopten gingen knokken met elkaar of gingen verdedigen. Er gebeurde van alles, Regis en Rico lagen een stukje voor me, en verrassend genoeg kwam Regis voor Rico na hun pitstops. Nadat Robin, die nog maar 1 stop had gedaan, beide mannen even had afgehouden kwamen Regis en Rico met elkaar in botsing. Rico haalde Regis in en laatstgenoemde wilde niet opgeven, klapte vol de boarding in en stapte vervolgens uit. Iets dat we van hem wel vaker hebben gezien, maar in een WK finale in kansrijke positie toch wel vrij bizar. Dennis Holler had ondertussen te kampen met een defecte kart, moest wisselen en was zodoende ook uitgeschakeld. Dan Javanainen, hij stond ver achter maar had met een vroege stop wel veel terrein gewonnen en lag virtueel 2e in de race achter Mathias die met een hele goede kart helemaal was opgestormd naar voren.
Rico lag op de 3e plek, en dat betekende dat ik 6e moest worden, maar na mijn pitstops kwam ik als 8e weer de baan op. Ik kon nog aansluiten in de allerlaatste ronde bij het treintje van P5 met Mika Mathia, Lorenzo en Giovanni Baccellieiri, maar de tijd was te kort om nog een aanval te doen. Matts Breckpot zat op de bumper van Rico en als hij Rico zou inhalen zou het voor mij ook genoeg zijn, maar helaas, ook dat gebeurde niet. De finishvlag viel en het was niet genoeg, 2 luttele punten kwam ik tekort voor mijn 1e wereldtitel, 2 punten. Ik stortte even helemaal in, de tranen liepen langs mijn wangen en het besef dat ik er weer had naast gegrepen drong meteen tot me door. Vele scenario’s schoten door mijn hoofd, maar in bijna alle kon ik mezelf niks verwijten. Met deze kart had ik een geweldige finale gereden, met 90% van alle andere karts was het waarschijnlijk wel genoeg geweest. Opeens schoot weer door mijn hoofd, die knop die niet werkte, 3 punten koste dat me, de rekensom is snel gemaakt… Het was ontzettend pijnlijk en de teleurstelling was dan ook gigantisch, ik was er zo ongelooflijk dichtbij. Waar veel van mijn opponenten penalty’s opliepen voor foute pitstops, verkeerde inhaalacties, laten afzakken in de kwalificatie of andere eigen fouten, had ik de hele week geen echte fout gemaakt, zo frustrerend. De goede karts op de juiste momenten krijgen was hetgeen waar het soms aan ontbrak. In 10 races had ik wel 8 podiums gehaald, maar eigenlijk maar 2 keer met een hele goede kart.
De 2e plek is natuurlijk een heel mooi resultaat waar ik wel trots op kan zijn, mijn 4e eindpodium en allen Mathias Grooten heeft verder meer dan 2x op dat podium gestaan (5x). Veel mensen kwamen me troosten en ook een daverend applaus tijdens het podium deed me enorm goed. Met Bluestar pakte ik voor de 3e keer het wereldkampioenschap voor teams en met de overwinning in de Nations Cup eerder was het veruit mijn meest succesvolle WK. Toch zal ik deze week, hoeveel mooie herinneringen ook, altijd onthouden met in mijn achterhoofd, het was zo mooi geweest… Ondertussen was Rico de gevierde man, hij is de nieuwe wereldkampioen indoorkarten 2016. Voor hem is het natuurlijk een waanzinnig mooi resultaat en wat reed hij een ontzettend sterk WK, super super knap en dat op zijn 16e verjaardag. Als ik dan iemand moest kiezen die het zou worden buiten mezelf dan gun ik het Rico zeker, ik weet als geen ander hoe fanatiek en goed hij is op alle banen, en dan komt de grootste beker hem toe. De 3e plek was voor Rickard Javanainen, dik verdiend, ook hij was ijzersterk dit WK. In de sub klassementen pakten Selina (dames) Andrea Bisogni (master) en Rico (junioren) verder de titels. Een eervolle vermelding is zeker op zijn plaats voor de andere Nederlanders in de finale, Lorenzo eindigde net als vorig jaar zeer sterk in de top 10 als 9e, Mika Mathia debuteerde fantastisch en werd 11e, en ook Marcel Hollink stond voor het eerst in de WK finale en werd 16e, chapeau. Selina haalde de finale net niet, maar mag ook trots zijn op een heel goed WK waarin ze de andere dames ver voor was. Ik zal er de komende weken ongetwijfeld nog wel zo nu en dan van wakker liggen, maar waarschijnlijk zal ook de waardering van de 2e plek naar verloop van tijd zeker toenemen, en zal ook mijn wil om in de komende jaren mijn 1e wereldtitel te winnen zeker weer vurig aanwakkeren.
Ik wil graag al mijn teamgenoten van Bluestar en Dutch Value, mijn ouders en mijn sponsoren; Leroy Wehmuller Projects & Services, Dijka Kabelwerken, Siersmederij Wisse en Akkerdaas Tweewielers bedanken voor hun (financiële) steun.
KWC dag 4
Ruben doet goede zaken met overwinningen op dag 4
Martinsicuro, 30 juli 2016De voorlaatste dag van het kampioenschap kende opnieuw dezelfde opzet als de 3 voorgaande. Voor mij 2 cruciale races die gingen bepalen of ik mee blijf doen in de top van het klassement of het verschil te groot zou worden. In mijn 1e groep zat ik onder meer met Rico, de koploper in de tussenstand. Voor mij was het dus extra belangrijk om hem te verslaan gezien het gat dat reeds 15 punten bedraagt. De loting was spannend en ik loot een redelijk goede kart, nummer 14. Ik had een koude kart en dus was het in de kwalificatie even zoeken naar de juiste grip. Ik reed mijn eerste iets mindere kwalificatierondje van deze week en moest starten vanaf plek 2, achter landgenoot Marcel Hollink die een hele sterke indruk maakt op dit WK. Rico stond pas op de 5e plaats dus dat was voor mij niet ongunstig. Bij de start van de race kan ik meteen aanpikken bij Marcel die wel een nog iets betere kart had dan mij. Na een rondje of 3 haal ik hem in en neem zodoende de koppositie over. Marcel bleef goed bij en ik wist dus dat ik alles moest blijven geven. Ondertussen knokte Rico om plek 3 en 4. Tegen het einde van de race is de situatie vrijwel ongewijzigd als er plots een kart koelvloeistof begint te lekken. Het wordt spekglad op sommige delen van de baan en ik besluit de pits in te duiken. Een ronde later komt ook Marcel binnen en zij aan zij komen we de rechte lijn op. Ik kon er gelukkig voorblijven en heel voorzichtig probeerde ik mijn tempo zo hoog mogelijk te houden. De race werd een minuutje eerder afgevlagd, en vlak voor de finish pakt Rico onder geel nog de 3e plek over, hier zou hij een time penalty voor krijgen. Gelukkig voor hem had hij nog een 3e plek als slechtste resultaat staan dus de pijn valt mee voor hem. Ik won de race en nam ook de snelste raceronde mee, goede zaken gedaan dus en ik was erg blij met mijn 2e overwinning van het kampioenschap.
Tijdens de middagpauze werden de medailles uitgereikt van de eerste 6 races en daarna mocht ik direct mijn overal weer aan doen voor mijn volgende race, race 8 alweer. Dit was mijn makkelijkste groep en juist nu loot ik voor het eerst een super goede kart. Hier was ik nu wel blij mee en ik wist dat ik gewoon geen fouten moest maken. Mijn kwalificatie was goed en met ruim een halve seconde pakte ik mijn 1e pole position deze week. Ook in de race kon ik onbedreigd op de 1e plek rijden, een heel erg lekkere race en 40 zeer waardevolle punten in de tussenstand. In de race na mij waren nog de nodige schermutselingen waaronder een safety kart op de baan, een aantal toppers waaronder ook Rico verloren kostbare punten en na 8 races sta ik er prima voor, zeker in de top 5 en misschien zelfs top 3. De nieuwe ranglijstaanvoerder is de Belg Regis Gosselin. Morgen de halve finale en de finale, het gaat spannend worden!
KWC dag 3
Twee podiumplaatsen halverwege kampioenschap
Martinsicuro, 29 juli 2016Op dag 3 van het Indoor Kart World Championship 2016 werden race 5 en 6 verreden. In mijn eerste race van de dag zat ik in een hele zware groep met onder meer Robin, Arnaud Teuwen, Dennis Höller en Mats de Jong. Ik kwalificeerde me met een middelmatige kart slechts op de 4e plek, terwijl ik voor mijn gevoel geen slechte ronde reed. De nummer 3, Dennis Höller moest echter achteraan starten toen bleek dat hij in de kwalificatie teveel van zijn gas was gegaan. In de eerste ronde kon ik meteen Christophe Verhoeven inhalen die op 2 stond, ik had toen Robin in het vizier. Robin had een heel lekker kartje en hem kon ik net niet bijhouden helaas. Achter me kwam Arnaud Teuwen aansluiten die ook niet de allerbeste kart had. Ik kon hem erachter houden en na zijn pitstop kwam hij achter Christoph Stasek en gingen de mannen in duel. Dat was koren op mijn molen en zo hoefde ik met mijn pitstop geen risico te nemen, Robin was immers te ver weg. Een mooie P2 en zeker ook goed en belangrijk voor het teamklassement.
Na mijn 1e race was het lang wachten tot ver in de avond toen eindelijk de laatste race van de dag van start ging waarin ook ik zat. Deze groep was niet mega zwaar, 2 andere goede rijders waar ik zeker rekening mee moest houden waren Sam Spinnael en Matts Breckpot. Ik lootte andermaal geen goede kart, maar de opgave was simpel, het maximale eruit halen. In de kwalificatie bleek dat P2 op 0,07 seconde van de pole position, want ik had een superrondje. Sam stond op pole en ik moest alle moeite van de wereld doen om bij te blijven. Heel langzaam trok hij een klein gaatje en sloot Matts aan. Ik hield hem ietsje korter, maar omdat ik wist dat ik eigenlijk voor de overwinning moest gaan vanwege de stand in het kampioenschap, verdedigde ik niet echt om Sam niet te ver weg te laten rijden. Matts zette daarop zijn kart naast de mijne en haalde me in. Hij kon naar Sam toerijden en dook toen de pits in. Ik wachtte tot het allerlaatste moment maar ze gingen net niet hard genoeg in gevecht om er nog bij te komen, en zo was P3 voor de 2e keer deze week mijn deel. Een 3e plek waar ik helemaal niet blij mee was, frustrerend was het zelfs om weer geen kart te loten waarmee ik mijn groep kan winnen. Even stoom afblazen en morgen weer verder want ik sta nog steeds 8e en er kan nog veel gebeuren.
KWC dag 2
Ruben verliest veel punten op foutloze dag
Martinsicuro, 28 juli 2016Op donderdag 28 juli was dag 2 van het WK indoorkarten 2016, opnieuw 2 races van 20 minuten op het programma. Mijn 1e groep was op papier één van mijn makkelijkste groepen, met alleen Mathias als grote concurrent. Ik lootte kart 22, een kart die op dag 1 heel erg goed was maar vandaag blijkbaar was teruggeschroefd. In de kwalificatie kwam ik niet verder als een 10e plaats, 10e, in zo’n zwakke groep. Terwijl ik naar de startgrid rijd begeeft de kart het en moet ik van kart wisselen, achteraf mijn geluk, zo bleek. Ik kreeg een koude kart en hiermee kon ik meteen in de aanval. De start was enorm chaotisch, want er waren veel crashes en ook een stuk van de boarding dat loskwam. Hierdoor kon ik in het begin niet veel inhalen omdat er constant geel hing. Daarna kon ik mezelf echter opwerken naar voren, mijn pace was niet het snelst maar gemiddeld wel beter dan mijn opponenten. Jammer genoeg werd ik nog ever flink in de weg gezeten door een achterligger en uiteindelijk kwam ik na mijn pitstop als 2e weer de baan op achter de Spanjaard Suarez, een resultaat waar ik zeker mee kon leven gezien mijn startpositie.
In de 2e race had ik kart 16, vandaag nog niet mee in de top 5 gereden, maar ik had er veel zin in. Mijn kwalificatierondje was super en ik stond P2 op de startgrid achter Javanainen. De race was super spannend, ik kon bijblijven bij de koplopers en achter me stopten Robin en Mika die ook heel snel reden. Toen Robin een klein beetje ging verdedigen leek de 2e plek in de pocket, terwijl ik met de pitstop nog kans had om de leiding te pakken of de druk op de Zweed op te voeren. Met de pitstop ging het helemaal fout, ik kwam netjes binnen maar op het moment dat ik op de knop drukte gebeurde er niks, het licht bleef groen en ook toen de marshal in de pits drukte reageerde het licht niet. Enkele seconden later drukte een andere official de knop in de andere pitlane aan. Ik besloot om de pits te verlaten op de plek waar ik lag voor de pits, en verloor nog wat met het uitrijden. Dit mocht echter niet en ik kreeg een time penalty, weg 2e plek en zonder dat ik ook maar iets had fout gedaan viel ik helemaal terug. Zelfs met een mindere kart leek ik goede zaken te gaan doen, maar door mechanische pech van de knop in de pits verlies ik dure punten. Morgen weer met frisse moed aan de start en proberen het gat naar de koploper Rico te verkleinen, hij staat nu 15 punten voor mij, maar gezien de snelheid die ik nu heb is dit nog zeker te overbruggen zonder pech!
In het teamkampioenschap staan we nu op de 3e plek nadat ook Robin, Mathias en Tristan kostbare punten verloren, onder meer door verkeerde pitstops en gewicht dat vergeten was, voor Bluestar al met al een dag om snel te vergeten! De komende 3 dagen zijn er nog 6 races te gaan en zoals gewoonlijk zullen er zeker op de laatste dag nog grote verschuivingen plaatsvinden in de ranking.
KWC dag 1
Ruben kent uitstekende start van WK
Martinsicuro, 27 juli 2016Op woensdag 27 juli begon het WK indoorkarten 2016 in Martinsicuro, Italië. Na een week lang trainen en tussendoor de succesvol verlopen Nations Cup, was het nu tijd om het individueel tegen elkaar op te nemen. 101 rijders stonden aan de start van dit WK onder zeer warme omstandigheden. Op de eerste dag stonden er 2 kwalificatieraces van 20 minuten op het programma, vandaag op de baan zonder het outdoor gedeelte. Er waren 6 groepen van 16/17 rijders en ik zat meteen in de allereerste. We kregen enkele opwarmronden omdat we op hagelnieuwe banden vertrokken. Direct een redelijk zware groep met onder meer Rico, Giovanni Baccellieri (Be) en Rickard Javanainen (Zw). Voor mij waren de extra opwarmronden niet ideaal, want ik had niet zo’n goede kart en op een gladde baan kon ik nog wel veel verschil maken. In de kwalificatie van 2 hotlaps zakte ik op het laatste moment terug naar plek 3 op 1 tiende van de pole position van Rico. De race begon redelijk straight forward, de mannen op kop, Rico en Sam Spineal (Be) reden langzaam weg met karts die ik duidelijk niet bij kon houden. Ik probeerde gewoon zo constant mogelijk te rijden en de rest op afstand te houden.
Javanainen en Baccellieri kwamen langzaam maar zeker op stoom en sloten aan, eerst ging de Zweed de pits in en ondanks dat hij iets harder reed dan mij wachtte ik tot Baccellieri ook stopte want anders zou ik hem een vrije doortocht geven. Hij deed dit even later en een ronde daarna dook ik ook de pits in, een goede stop en ik kwam precies voor Javanainen weer op P3 te liggen. Ik moest nog een paar ronden flink verdedigen maar ik was tevreden dat ik er nog een 3e plek uit kon halen. In de heats na mij werd die 3e plek steeds meer waard toen belangrijke concurrenten ook veel punten lieten liggen. Holler (Du), Teuwen (Be), Foldesi (Be), Bartsch (Po) en Oliviera (Br) wonnen de andere heats. Van de Nederlanders stonden Marcel (3e), Selina (2e) en Lorenzo (3e) ook meteen op het podium. Daarna was er een middagpauze van een uurtje of 2 en rond 4 uur werd de 2e serie heats gestart. De karts en omstandigheden bleken voor veel rijders toch zwaar, er waren veel crashes en daardoor ook wel wat kapotte karts waar de monteurs en de organisatie niet bij mee waren. Voor het teamkampioenschap rijden we dit jaar bij Bluestar met Mathias Grooten, Robin Borremans en Tristan Foldesi.
Mijn 2e race was fantastisch. Ik zat in een hele pittige groep met onder meer regerend kampioen Mathias Grooten en verder een hele hoop outsiders. Er waren toch nog wel wat kartverschillen dus die outsiders konden met een goede kart zomaar meestrijden om de heatzege. Ik reed een hele goede kwalificatie en stond 2e, 0,01 seconde achter Mathias en 4 tienden voor de nummer 3 Christian Stasek uit Oostenrijk. Mathias en ik reden meteen hard weg van de rest en in de eerste 3 ronden leek het erop dat ik hem net niet bij kon houden. Ik veranderde nog wat in mijn schakelpatroon en toen bleven onze tijden gelijk. We reden een enorm hoog tempo en uitermate constant. Ik bleef op 2 kartlengtes van Mathias en met nog 4 minuten te gaan kwamen we bij een paar achterblijvers en besloot ik te gaan pitten. Ik had een waanzinnig snelle pitstop en hierdoor kon ik Mathias vol onder druk zetten. 2 ronden later kwam hij binnen en toen ik start/finish passeerde zag ik hem nog stilstaan in de pits, hebbes. Mathias had blijkbaar de pitstraat gekozen waar al iemand binnen stond en daarna viel ook zijn kart nog even stil, hij viel terug naar plek 4. Stasek en Andersen (No) werden 2 en 3 op redelijk grote afstand. Voor mij een heel goed resultaat maar vooral ook een ijzersterke race qua snelheid. De andere racewinnaars van ronde 2 waren Gosselin (Be), Javanainen, Borremans (Be), Balaz (Sl) en Lorenzo. Naast Lorenzo en mij deden ook Mika (P2), wederom Marcel (P3) en Rico (P3) het ook weer goed. Ik sta nu 5e in de stand voor wat het waard is na dag 1, maar beter een goede start dan een slechte.
Ruben op weg naar het WK, deel 3/3
Ruben in voorbereiding op het WK indoorkarten deel 3/3: acclimatiseren en trainen
Nog 4 dagen en dan begint het KWC 2016 in Martinsicuro, Italië. Afgelopen maandag kwam ik samen met mijn vader en Mika Mathia aan in Martinsicuro en vanaf dinsdag heb ik samen met mijn teamgenoten van The Dutch Value en later ook Bluestar getraind op de WK baan. De temperatuur is hier bijna iedere dag hetzelfde, rond de 33 graden en dus vrij warm tijdens het karten. Toch is het goed te doen en de baan bevalt goed. De baan is iets korter dan vorig jaar en er zijn wat problemen met het asfalt op het outdoor gedeelte, waardoor we voornamelijk indoor hebben gereden de afgelopen dagen. De tijden liggen rond de 38 seconden en de versnellingsbakverhoudingen zijn wat aangepast ten opzichte van vorig jaar. Tot nu toe heb ik 14 heats gereden, waarvan de meeste goed gingen. Het is vooral proberen om de juiste versnellingen en nog belangrijker de juiste lijnen te vinden. Er zit nog wel wat verschil tussen de karts, maar daar wordt wel duidelijk aan gewerkt tijdens de trainingsdagen dus dat is zeer positief. Naast de trainingsheats die we hebben gedaan zijn we ook enkele keren naar het strand geweest en heb ik nog wat hardgelopen, het is goed om al ruim een week voor de start te kunnen wennen aan de hoge temperaturen alhier.
Tijdens de eerste 3 dagen heb ik vooral met Lorenzo samen gereden, hij is net als vorig jaar erg snel en ook Rico heeft de smaak gelijk goed te pakken. Samen met Selina en mij rijden we morgen de landen-/teamwedstrijd voorafgaand aan het WK. We kijken alle 4 uit naar de eerste echte krachtmeting en zijn goed voorbereid. We hopen The Dutch Value nogmaals op de kaart te kunnen zetten tijdens dit mondiale toernooi. Doordat de baan vrij veel bochten kort achter elkaar heeft en de karts veel power hebben is het fysiek redelijk zwaar, maar als je eenmaal in de kart zit en onderweg bent heb je daar niet zoveel last van. Maandag en dinsdag hebben we nog 2 trainingsdagen en net als vandaag (zaterdag) zal ik dan ook veel samen rijden met mijn Belgische Bluestar teamgenoten waarmee ik net als vorig jaar ga proberen het teamklassement te winnen volgende week. Yoan heeft momenteel wat rugproblemen waardoor onze 4e rijder nog onzeker is, hopelijk kan hij gewoon meedoen. Robin en Mathias zijn al jaren 2 mannen die veel overwinningen bijeen rijden, Mathias lijkt net als vorig jaar weer in zeer goede vorm.
Verder zijn er vele andere rijders die al hun meters maken op het Italiaanse asfalt, zoals enkele Denen, Hongaren, Zweden, Polen, Noren, Oostenrijkers, Portugezen, Colombianen, Brazilianen, Spanjaarden en Italianen. Anderen zullen dit weekend volgen en het beloofd ongetwijfeld weer een hoogstaand kampioenschap te gaan worden. Het is even afwachten hoe de baancondities zich zullen ontwikkelen na de endurance race van morgen, mogelijk zou er veel grip bij kunnen komen waardoor je je rijstijl weer moet aanpassen. Eerst maar eens proberen om op zondag een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten en daarna gaan we maandag en dinsdag nog eens de puntjes op de i zetten om woensdag helemaal klaar aan de start te staan. Ik wil alvast het drietal sponsoren die mij dit jaar ondersteund hebben bedanken voor hun bijdrage, dankzij jullie kan ik wat meer trainingsheats doen dan sommige concurrenten! De live timing is de komende dagen te volgen via de volgende link: http://www.apex-timing.com/live-timing/pgkart/index.html
