Ruben Boutens

Once something is a passion, the motivation is there...

BEKC race 2

Superrace eindigt in tranen
Emmen 11 april 2015

Op donderdag 9 april ging ik samen met Cuma en Nick richting het Drentse Emmen voor race 2 van het BEKC seizoen 2015. Het weekend voordien waren we al gaan trainen in Emmen en op vrijdag stond er opnieuw een lange en zonnige trainingsdag op de rol. Net als vorige week ging het erg goed en met monteur Edward Terol aan onze zijde sleutelden we aan de afstelling tot in de kleinste details. Op zaterdag hadden we nog 3 trainingssessies. Hierin werkten we nog wat aan de fine tuning, en Cuma en ik zaten qua tijden heel erg dicht bij elkaar. We hoopten dat de bewolking van vandaag niet zou veranderen in neerslag, want het ging lekker op droog. Echter in de loop van de dag begon het toch te regenen. We sloegen de laatste training over en ging de natte kwalificatie in vertrouwende op de afstelling die Edward had klaargezet. Dit bleek uitstekend uit te pakken, want ik ging er vandoor met de pole position voor Veersedam-Kastaci, we hadden daarbij 2 tienden voorsprong op Sloebs racing en al een halve seconde op de verrassende nummer 3, IKM Racing (de enige Iame X30 in het veld).

Na het bestuderen van de buienradar was het voor ons duidelijk dat het eerste deel van de race in de regen zou worden verreden. Het was echter droog vlak voor de start, en dat zorgde voor veel commotie in de pits. Het was dat de mensen van de organisatie het parc ferme niet op tijd sloot, anders had 75% van de teams te laat geweest. Wij niet, want we hadden gekozen voor regenbanden, en de regen kwam net voor de start over de baan neervallen. Enkele teams stonden nog op slicks maar de topteams allemaal niet. Bij de start kwam ik na bocht 1 op plek 4 door, maar na een ronde of 2 lag ik alweer op P2. Ik had even tijd nodig om Franky van Sloebs in te halen, maar ook dat lukte na een minuutje of 10 en ik ging er als een speer vandoor. De kart lag top en niemand kon ons tempo bijbenen. Alleen Lorenzo van IKM was in staat om nog redelijk in de buurt te blijven, al had ik al snel een seconde of 15 voorsprong.

150411 klaar voor de start

Na een goed half uur racen schoot ik eind rechte stuk van de baan, net iets te laat geremd, en in het spekgladde gras moest ik uitstappen en mijn kart terug naar de baan duwen. Lorenzo kwam er langs en we vielen terug naar P2. Ik kon mijn tempo daarna weer redelijk oppakken en we probeerden de eerste tankstop zo lang mogelijk te rekken. Na maar liefst 1 uur en 40 minuten kwam ik eindelijk binnen voor onze 1e (en als het goed is enige) tankstop. De baan was langzaam aan het opdrogen en dus ging ik nog even door in deze 3 uurs race. Terwijl Cuma zich klaarmaakte lagen we inmiddels weer op kop met 45 seconden voorsprong op IKM en ruim een ronde op Sloebs en ruim 3 ronden op de ranglijstaanvoerders Berghmans en MD Racing. Onze afstelling was fantastisch, maar toen sloeg het noodlot toch toe. Net na het verstrijken van de 2 uur wedstrijd raakte ik waarschijnlijk met de onderkant van de kart de kerbs, en knapte de ketting.

Om het nog vervelender te maken sloeg deze kapotte ketting ook nog eens een gat in de radiateur en dat betekende een abrupt einde race. Dit was gigantisch balen, Cuma stond klaar om de overwinning binnen te halen, we lagen er royaal voor, maar een ongelukkig moment deed ons wederom de das om, een domper in ons kampioenschap, zeker gezien we vandaag gewoon hadden moeten winnen. GS1 Racing won de wedstrijd voor Sloebs en de sterk rijdende mannen van SignMind. IKM viel terug naar plek 5 door het maken van een extra tankstop. De volgende race is over 4 weken in Emsbüren, dan moeten we dan die eerste overwinning van het jaar maar binnenslepen.

BEKC race 6, Circuit Pottendijk

Pech houdt maar niet op
Emmen, 12 september 2015

Voor de 2e keer dit seizoen gingen we richting Emmen voor de BEKC. Nadat ik de races in Hahn en Genk (3e en 4e) had gemist was het nu tijd voor race 6 van de 8. Samen met Dave, Cuma en Nick gingen we richting Drenthe om daar samen met team KCR te strijden voor de prijzen dit weekend. Op vrijdag probeerden we vele dingen om de afstelling te verbeteren en dit lukte dan ook, en ook op zaterdag ochtend en middag was het gevoel positief en we hadden zin in de wedstrijd. De kwalificatie viel met een 4e plaats algemeen en 3e Rotax een beetje tegen, maar onze racesnelheid leek goed! Voor het eerst dit seizoen ging Cuma starten, hij kwam prima weg van zijn plek en kon direct aanpikken bij GS1 en Sloebs die voor ons reden. MD Racing zat op plek 5 en moest langzaam afhaken, Cuma kon de 2 eerste Rotaxen net niet bijhouden maar wel een heel mooi tempo rijden. Hij liet ze niet ver wegrijden en klokte constante tijden, de afstelling leek goed uit te pakken.

Na ruim een uur rijden was Lorenzo voor IKM de koploper en begonnen de eerste tankstops. Ik stond klaar om over te nemen van Cuma, de wissel was niet optimaal. Cuma verremde zich voor de weegbrug, het tanken duurde net iets te lang en ik kreeg de kart even niet gestart, hierdoor kwamen we opeens op een ronde te liggen van Sloebs, en een seconde of 10 achter MD op plek 4 algemeen. GS1 had een nog slechtere stop en lag nu een halve ronde achter ons, samen met hun en Sloebs was ik gelijk de snelste op de baan. Ik kon MD inhalen en reed snel van ze weg. Rico reed voor IKM maar zij kregen minder en minder grip, en ik kon in een uur tijd een ronde achterstand ongedaan maken. Met nog 55 minuten te gaan begon het te druppelen en was onze positie opeens zeer kansrijk voor de overwinning. Alleen Sloebs lag (virtueel) nog voor ons, maar zij hadden al hun wissels al gemaakt, en een bandenwissel zou voor hun dus veel tijdsverlies betekenen, terwijl wij nog 2 keer moesten binnenkomen.

Na een paar rondjes toen het harder begon te regenen riep Cuma me op het perfecte moment binnen. Na de tankstop wisselden we de banden en de stop was perfect getimed. We leken in leidende positie de baan weer op te gaan, ware het niet dat het onvoorstelbare weer gebeurde, de startmotor had het begeven en we kregen de kart niet meer aan de praat. Ongelooflijk, weer een uitvalbeurt en net als de vorige keer in Emmen in een zeer kansrijke positie. Ondanks dat het voor het kampioenschap al lang niet meer uitmaakte was het ongeloof groot, een enorme deceptie want we wilden zo graag eens een race winnen dit weekend! Zwaar teleurgesteld zagen we hoe GS1 uiteindelijke de race won (zij lagen op het moment van de wissel nog meer dan een halve ronde achter ons! Hopelijk kunnen we tijdens de laatste 2 races dit seizoen wel de finishvlag halen.