Ruben maakt autosport debuut in Frankrijk

De dag begon gelukkig droog en ik kon me helemaal uitleven, het was fantastisch en in al mijn enthousiasme schoot ik in de 1e ronde meteen even van de baan, gelukkig zonder erg, want ik kon meteen mijn weg weer vervolgen. Het gaf een enorme kick om het gas vol in te trappen en je voelde de snelheid doordat de zijkanten van de wagen open waren (er zat geen deur in). Er waren 12 andere teams waaronder veel rijders en teams die al veel ervaring hadden in de autosport. Voor mij was het de allereerste keer dat ik echt op een autosport circuit ging racen en ik vond het waanzinnig. Ik klokte een 1.28.8, goed voor de 6e tijd op 2 seconden van de pole position maar ik voelde dat er nog heel veel meer in zat en wilde niet meteen in mijn 1e sessie alle risico’s nemen. Als 2e ging Massimo en die kwam tot een tijd van net boven de anderhalve minuut, goed voor de 4e tijd in die groep. Het gemiddelde van de 3 sessies zou gebruikt worden als startpositie voor de 1e race. Selina ging als 3e en kreeg na een paar ronden te maken met regen. We hadden gehoopt dat de regen (nog iets langer) zou uitblijven maar dat was helaas niet het geval.

We startten de 1e race vanaf plek 6 en ik mocht die race gaan starten, de baan was kletsnat en het regende ook nog door. Ik had nog geen meter op een natte baan gereden dus het was even aftasten in het begin. Het ging goed, ik werd door 1 iemand ingehaald maar kon strijden met de 2 rijders voor me. Na een paar ronden kon ik de rijder voor me buitenom inhalen, ook rijden in de regen met deze auto’s was super gaaf. Het was genieten en na 20 minuten werd ik binnengehaald voor onze eerste rijderswissel. We hadden hiervoor een minuut de tijd en we moesten ook de vierpuntsgordels van de volgende rijder weer vastmaken. Selina ging als 2e en met de pitstop wonnen we 3 plaatsen en lagen we even 4e. We vielen daarna wel weer terug naar plek 7 en Massimo kon deze klassering vast houden in het laatste deel van de race. Na race 1 was het tijd voor een lunchbuffet met alle rijders en rond de klok van 3 uur startten we met de 2e race van 1 uur. Nu draaiden we de volgorde van de rijders om en dus ging Massimo starten, Selina als 2e en ik als laatste. Het regende nu harder dan eerst en dus hadden veel teams last van een beslagen voorruit en kwamen binnen om deze in te laten smeren met anti condens vloeistof.

Toen ik instapte lagen we rond de 7e plek en ik kon de jacht openen op de nummer 6. Het ging me steeds beter af en ik hoefde niet veel meer toe te geven op de leiders in de wedstrijd. Het was jammer dat het niet droog was omdat je nu toch iets voorzichtiger moest zijn, maar dat mocht de pret absoluut niet drukken en ik vermaakte me dan ook uitstekend. Net voor het vallen van de finishvlag begaf mijn motor het en had ik geen power meer. Ik viel stil op de baan en een reset van de motor mocht ook niet meer baten. Helaas haalden we dus in race 2 de finish niet en daarom vielen we in de eindstand terug naar een 10e plek. Maar het resultaat was vandaag niet zo belangrijk, ik heb enorm genoten van het racen met een eigen raceauto op het circuit en dat was een onvergetelijke ervaring. Dit smaakt natuurlijk naar meer maar ik besef me ook dat zo’n kans om gratis te rijden niet vaak zal voorkomen, maar wie weet! In ieder geval wil ik Marc Pilloy bedanken voor deze kans!

Tags: magny-cours, bikc

BIKC: Opnieuw grote titel voor Ruben in 2016

Tijdens dit WK ging het enorm goed en ook nu had ik het gevoel dat ik vandaag een gooi kon doen naar de overwinning. In de eerste race begon het goed, ik pakte pole position na een duel op honderdsten tussen mij en Matts Breckpot. We startten middels een stilstaande start, dat was vrij spectaculair en zorgde er ook voor dat er wat afstand zat tussen alle rijders met het ingaan van de eerste bochten. De race verliep alles behalve zoals ik gehoopt had, al snel merkte ik dat de kart power verloor en dit werd erger en erger. In het begin kon ik nog redelijk tijden rijden, maar Matts kwam me al snel voorbij, gewoon uitkomen bocht en niet veel later zakte mijn rondetijden terug tot wel 3 seconden langzamer dan in de kwalificatie. Er was duidelijk iets aan de hand met de motor al wist ik niet precies wat, want schakelen deed hij nog prima. Binnen no time zat er natuurlijk een hele trein rijders achter me en rondenlang lukte het me verrassend genoeg om de deur dicht te houden. Echter in de voorlaatste ronde konden de mannen achter me zich niet meer inhouden en werd ik aan de kant geduwd, waardoor ik terugzakte naar plek 6.

Niet bepaald een lekker begin, maar ik heb me al vaker moeten terugvechten in een kampioenschap dus ik wist wat me te doen stond! In race 2 had ik weer het geluk niet aan mijn zijde. Als enige van de groep had ik een kart waar de race ervoor niet mee gereden was, mijn banden waren ijskoud en we stonden opgelijnd en gingen meteen de hotlap in.
Ik was kansloos voor de pole position en moest de meubelen zien te redden, P7 was alles wat ik eruit kon halen. In de race ging het lekker, na een rondje of 5 waren mijn banden wel op temperatuur en ik kon toen dezelfde tijden rijden als de leiders in de race. In zo’n korte race kom je daar echter niet zomaar meer bij als je een gat hebt van een seconde of 5 en het maximaal haalbare wat ik er nog uit kon halen was een 3e plek en een puntje voor de snelste raceronde! Ik was redelijk ‘pissed-off’ want ondanks dat we 1 van de 4 heats konden schrappen had ik nu al gelijk een straatlengte achterstand op enkele belangrijke concurrenten zoals Giovanni, Rico en Matts die allemaal 2 races wonnen.

In mijn 3e race wist ik wat me te doen stond, punten scoren en liefst zo veel mogelijk. Dit werd zeker mijn mooiste race van het kampioenschap, ik kwalificeerde me op plek 3 op enkele honderdsten achter Gosselin en Teuwen. Tijdens de race reden we met z’n drieën snel weg van de rest, maar nu nog er voorbij. Arnaud ging eerst Regis voorbij en nu moest ik mee, gelukkig kon ik Regis op het buitenstuk pakken en aanhaken bij Arnaud. Van een afstand wist ik hem uit te remmen, een heerlijke actie en ik wist dat het snel moest want hij kan goed verdedigen. Ik gaf alles om weg te komen maar moest af en toe nog wel even verdedigen. In de laatste rondes liet ik hem echter geen kans meer en de snelste raceronde had ik gelukkig ook al eerder in de race gepakt, eindelijk een overwinning in race 3. Dan de 4e race, hierin kreeg ik een kanon van een kart en wist ik met een enorme voorsprong te winnen, ik pakte met meer dan 6 tienden voorsprong de pole position en verbeterde met een hotlap de snelste dagtijd met een halve seconde.

Ik zat in een flow en merkte dat ik tijdens de race nauwelijks fouten maakte, vaak raak ik nog weleens een bandje of mis je een keer de apex, maar nu zat ik er heel lekker in. Dit kon ik doortrekken in de halve finale waarin meer punten te verdienen waren. Ondertussen stond ik weer op plek 6 in het klassement en met een redelijk goede, maar zeker niet de beste, kart wist ik pole position te pakken. De snelle Belg Sam Spinnael zat achter me en daarachter kwam ook Regis mee. De hele race zat hij op mijn bumper maar ik kon het tempo hoog genoeg houden om hem van het lijf te kunnen houden, een erg spannende race maar wel weer goed voor de 3e overwinning op rij. Ik maakte ineens een sprong naar plek 2 in de stand op 1 schamel puntje van Giovanni Baccellieri. Regis stond nog vlak achter ons en daarna kwamen Rico, Matts, Arnaud, Kevin en Filipe! In de finale werden nog meer punten verdeeld, dus je had nu wel een redelijke kart nodig en bovenal een goede hotlap. Beiden waren bij mij prima, ik zette mijn kart neer op plek 2 achter Kevin Caprasse. Even was ik niet zeker hoeveel punten ik marge had op Kevin, maar vanaf de kant werd aangegeven dat dat er 13 waren, met P2 zou ik maximaal 11 punten op hem verliezen. Kevin had een top kart en wist daar ook nog eens alles uit te halen, na een ronde of 3 was hij gevlogen en met de snelste tijden van het weekend schreef hij de finale op zijn naam!

Ik had af te rekenen met Mats, Matts en Filipe die vlak achter me zaten. Het was alles of niks voor mij want alleen de titel telde nu! De spanning liep nog verder op toen na een paar ronden mijn benzineslang losschoot van de tank. De benzine spoot eruit maar erger, de motor zou zo geen benzine meer krijgen dus ik moest zorgen dit slangetje er zo snel mogelijk weer op de te krijgen. Dit was geen sinecure want ondertussen moest ik ook nog schakelen en sturen en de mannen achter me zien te blokken. Gelukkig lukte het en helaas gebeurde dit nog 3 keer. Ik probeerde kalm te blijven en kon de 2e plek vasthouden!! Zo blij als een kind kwam ik over de finishlijn en mijn 3e grote individuele titel van dit jaar was een feit, eindelijk was de hoofdprijs in een kampioenschap met de PGK-Z schakelkarts voor mij, en dat voelde super goed!!! Kevin en Matts legden, dik verdiend, beslag op de overige podiumplaatsen, net voor Giovanni die een lastige finale kende. Naast een gigantische trofee kregen we als prijs ook dat we met z’n drieën mee mogen doen aan een endurance race in een raceauto op Magny-Cours volgend jaar, echt een waanzinnige prijs! Het weekend was meer dan geslaagd en ook voor de niet Belgische deelnemers kreeg ik nog de 1e prijs (voor Rico en de Duitser Marc Schings) en in het teamklassement konden we met Rico en Lorenzo voor The Dutch Value nog een 3e prijs mee naar Nederland nemen! Al met al erg lekker om één van de laatste grote kampioenschappen van 2016 te kunnen winnen, dank aan de organisatie van Marc Pilloy, de mensen van FKI Brussel en de Italiaanse crew van PGK-Z.

Tags: bikc, brussel, fki

Ruben wint opwarmer voor BIKC

Tags: bikc, fki, brussel, dutch value

3e plek voor Ruben in fantastisch kampioenschap met WK schakelkarts

In het weekend van 21 en 22 maart werd er bij FKI in Brussel het Belgisch kampioenschap indoorkarten verreden. Er werd gereden in de Italiaanse PGK-Z schakelkarts die ook op het WK deze zomer in Italië zullen worden gebruikt. De karts waren simpelweg magnifiek om mee te rijden, wat een belevenis. Nog nooit had ik zoveel plezier gehad in een kartsessie dan in deze karts, echt fantastisch om met deze krachtige machines te racen. Op zaterdag waren de trainingssessies, de Race of Champions en het juniorenkampioenschap reeds afgewerkt. Rico was 2e geworden bij de junioren, en samen met Rico won ik de Race of Champions, een goede opsteker dus voor het BIKC. De dag begon met een 10 minuten training/kwalificatie voor alle rijders in 4 verschillende groepen van 20 rijders. Ik pakte pole position in mijn groep. Verder reden voor Nederland ook nog Annelien, Lorenzo en Selina mee. Er waren in totaal bijna 80 deelnemers uit allerlei Europese landen, zo waren onder meer de Polen, Fransen, Italianen en Spanjaarden in grote getale aanwezig.

In race 1 won ik met grote voorsprong, een heerlijke start van de dag. De snelste ronde was ook nog 2 punten waard, en de 2e snelste ronde nog 1 punt, deze 2 punten pakte ik ook mee. In mijn 2e race had ik (de enige keer dit weekend) een kart die niet goed schakelde, vanaf P7 op de grid na een hotlap kwalificatie moest ik me zien op te werken in een kart die vastzat in de 3e versnelling. Dit was vooral uitkomen bocht een groot nadeel. Toch wist ik mezelf nog naar de 3e plek te knokken, en met een aantal hotlaps pakte ik zelfs nog de snelste raceronde.

In de 3e race was het glibberen en glijden toen er een radiateur lek was, ik maakte daar optimaal gebruik van en sleepte mijn 2e overwinning uit het vuur. In de 4e kwalificatierace van 20 minuten kon ik een 5e startplek omzetten in opnieuw een podium, P3. Na de kwalificatieheats stond ik 2e in de stand achter Amandio Costa Paz.

In de halve finale (voor de beste 40 rijders) had ik een van de leukste races van het hele weekend, er konden hier meer punten verdiend worden dan tijdens de heats. Na een duel op het scherpst van de snede met de Duitser Schings en de Belg Cools (die door de Duitser rond werd getikt) kon ik de 3e plek pakken achter de 2 sympathieke Polen Bartsch en Marczyck, vorige week nog deelnemers aan de DOK in Roosendaal, zij hadden hele goede karts en waren ontketend. Lorenzo reed ook heel de dag ijzersterk, zijn kwalificaties waren indrukwekkend en hij reed telkens met de toppers mee, en dit werd beloond met een prachtige finaleplek, zeer knap als 1 van de jongste deelnemers in het veld. Selina en Annelien haalden de finale niet, maar Selina werd nog wel knap 2e bij de dames, achter thuisrijdster Jessica van der Perren, en ging dus na vorige week opnieuw naar huis met een mooie trofee.

De finale was ook zeer spectaculair, ik had als nummer 3 in de stand (achter Baccellieri en Costa Paz) nog kans op de titel, net als de Belg Teuwen die maar 1 punt achter mij stond. In de finale waren veel meer punten te verdienen als in de races hiervoor. Mijn hotlap kwalificatie was opnieuw tegenvallend met plek 6, terwijl concurrenten Teuwen en Baccellieri 1 en 2 stonden. Maar al snel werkte ik mezelf op naar voren door de Italiaan Bongiovanni en de Belg Huls in te halen op het buitenstuk. Daarna was de Portugese Belg Viera aan de beurt. Hij gaf wat meer weerwerk, maar moest er na enkele wilde acties toch al snel aan geloven. Ik was helemaal los en reed een waanzinnig constant en snel tempo, waarmee ik hard inliep op Baccellieri, maar vanwege het inkorten van de finale van 30 naar 20 minuten kon ik hem net niet meer aanvallen. Desondanks een zeer verdienstelijke 3e plek in de finale, en dit betekende ook een 3e plek algemeen. Een resultaat waar ik zeker tevreden mee kon zijn, een hele goede opsteker richting het WK, wat gaat dat ontzettend gaaf worden in deze karts.

Giovanni Baccellieri was de nieuwe Belgisch kampioen, voor Arnaud Teuwen (winnaar van de finale). Viera en Costa Paz eindigden netjes op 4 en 5. Er was ook nog een apart klassement voor alle internationale rijders, deze klasse won ik voor de Pool Matheusz Bartsch en de Duitser Marc Schings, Lorenzo werd heel netjes 5e en mag terugkijken op een geslaagd weekend in zo’n sterk deelnemersveld. Na het uitreiken van de prijzen was het nagenieten van dit fantastische weekend, wat een mooie nieuwe ervaring in deze PGK-Z schakelkarts, ik kijk nu al uit naar de volgende keer!!

Tags: fki, bikc, brussel, individueel