6 uurs race Silver Hotel & Gokart Centre
Eerste internationale race van het jaar eindigt succesvol
Szczecin (Pl), 20 juni 2021Op 20 juni 2021 ging het kartseizoen 2021 dan eindelijk na heel lang wachten dan toch echt van start voor mij. Na enkele fun wedstrijdjes op het outdoor circuit van Berghem konden we eindelijk weer een mooie race meedoen op een indoor circuit, en wel in het Poolse Szczecin op de mooie baan van Silver Hotel & Gokart Centre. Het was nog even spannend met de Corona maatregelen en eventuele grenscontroles, maar we kwamen zonder moeite aan op de kartbaan na een lange rit en hadden heel veel zin om te gaan racen. We zijn in dit geval Eliano de Vos en ik. Samen met onze Poolse vriend Maksimilian Bergiel vormden we dit weekend een gelegenheidsteam. Na enkele trainingsheats voelde het meteen weer vertrouwd op de baan waar we de afgelopen jaren al verschillende grote wedstrijden hadden gereden. We reden vandaag alleen op het binnen circuit want het buitenstuk werd verbouwd. Dertien teams stonden aan de start en behalve ons team waren dat voornamelijk Poolse teams en een sterk team uit Duitsland met viervoudig open Pools kampioen Sebastian Papke erbij. Ik deed de kwalificatie die in 3 verschillende karts moest worden gereden, en ik kon de pole position bemachtigen na 3 goede hotlaps.
In de race waren de stints drie kwartier en na iedere stint werd er van kart gewisseld. Onze eerste kart was meteen een goede en daarom kon ik direct een voorsprong opbouwen. Na mij ging Maks en vervolgens Eliano. Ook zij reden hele goede stints en daarmee liepen we verder uit op de naaste belagers die met name uit Polen kwamen. Halverwege de race was er een spannend moment want toen werd er door middel van een safety kart van richting gewisseld. Die safety kart kwam daarbij voor de leider in de wedstrijd de baan op. Ieder team moest echter een aantal extra pitstops doen, zogenaamde jokers. Hier kon je dus tactisch mee spelen om te voorkomen dat je halverwege aan de leiding zou liggen en daarmee tijd zou verliezen, want achter de safety kart kan iedereen het gat naar de leider dichtrijden. Als één van de weinige teams hadden wij dit goed in de gaten en door enkele extra pitstops alvast te doen, lagen we even niet aan de leiding van de race en wonnen we hier de nodige tijd mee, nog een opsteker.
In het 2e deel van de race konden we onze voorsprong vasthouden en zelfs nog iets verder uitlopen. Het waren met name Hussarya Poland (met de lokale rijders Dawid Hojczyk en Adrian Ziejewski) en Top1 Team (ook uit Polen met de snelle rijders Dawid Chart en Adam Szydlowski) die onze tijden af en toe goed konden pareren. In de laatste uren van de race werd het steeds warmer tot wel 35 graden dus dat maakte de stints nog redelijk zwaar, vooral omdat we al een tijdje geen lange endurance races meer gedaan hadden! Uiteindelijk wisten we in de laatste stints de voorsprong uit te breiden tot meer dan een ronde en pakten we een hele mooie overwinning in deze 6-uurs race. De race was gelijk een goede training met het oog op het Polish Indoor Kart Championship dat gepland staat later deze zomer eind augustus.
6 uur Rost Racing Eupen
Ruben & Annelien rijden weer eens samen
Eupen, 17 september 2016
Op zaterdag 17 september werd er in Eupen voor het eerst met een nieuwe serie 13pk karts geracet. Annelien en ik hadden ons ingeschreven voor deze mooie 6 uurs race georganiseerd door het Duitse Rost Racingteam. Er stonden maar liefst 28 teams aan de start, voor Eupen geen ongewoon aantal, maar het blijft fantastisch om tegen zoveel teams te kunnen racen op een mooie baan als die van Eupen. Het was alweer een poos geleden dat we samen hadden geracet, vroeger hebben we best wat endurance races samen gereden (en gewonnen) maar het werd wel weer eens tijd. De line up van de deelnemende teams was enorm sterk, het was duidelijk dat de 24 uur van Eupen eraan zit te komen en bijna alle (Duitse en Belgse) topteams waren dan ook aanwezig om alvast een competitieve race te rijden met de nieuwe karts. We hadden 30 minuten kwalificatie en hierin was te merken dat de motoren nog moesten loskomen, de tijden waren nog redelijk langzaam en zakten met de minuut. Annelien begon en stapte halverwege uit toen we rond de 10e plek lagen. Ze gaf al aan dat dit geen superkart was en ook ik kwam niet verder dan een 11e startplek. We moesten 6 stints van ongeveer een uur gaan rijden en na de 3e reeks kartwissels, dus na ruim 3 uur, werd er van richting gewisseld.
Ik begon de race en het was niet makkelijk om in de 1e stint de schade te beperken. Ik reed rond plek 8 en probeerde vooral constant te rijden. We begonnen in de normale richting en een aantal teams nam meteen een voorsprong. Er was veel grip op de baan en dit maakte het rijden redelijk zwaar en dwong je er ook toe om heel rustig te sturen. Regelmatig zag je mensen eventjes op 2 wielen gaan dus het was oppassen om geen snelheid te verliezen uitkomen bocht. Annelien ging als 2e en omdat we een relatief laag nummer hadden moesten we telkens vroeg wisselen. Ze zat al direct aan mijn tijden en wist de positie te consolideren. Langzaam maar zeker gingen de rondetijden verder omlaag en ondertussen reden we 2 seconden per ronde sneller dan tijdens de kwalificatie, de karts begonnen op stoom te komen. Na een goede stint van Annelien lagen we nog steeds op plek 8, ik ging op pad met onze 3e kart. De verschillen aan de kop waren ongelooflijk klein in rondetijden, dus het was lastig om veel in te lopen. Onze 1e kart had ervoor gezorgd dat we net iets meer dan een ronde achter lagen, en dat was niet gunstig gezien de richtingswissel die zou volgen. Dit doen ze in Eupen namelijk vaak (en zo ook nu) met de safety kart en dus komt het hele veld bij elkaar. Hierbij kan je veel pech of geluk hebben en het blijft jammer dat ze hier geen goede oplossing voor kunnen vinden.
Toen Annelien voor de 2e keer ging rijden ging ze meteen heel erg hard, we naderden de nummers 6 en 7. Annelien zat ongeveer een kwartier in de kart toen we werden opgevangen door de safety kart, we verloren vooral veel terrein op de nummers 4 en 5 die nog net niet op een ronde waren gezet. Zij konden meer dan een halve ronde dichtrijden. We hadden echter nog wel 3 lekkere kartjes dus probeerden we ons te focussen op de stints die nog kwamen. In het begin was het dringen omdat iedereen weer kort op elkaar zat en de top 3 had vrij baan en kon meteen weer een stuk wegrijden. Tijdens Annelien haar 2e stint gaf ze aan dat ze last had van weinig grip op het stuur en we besloten een extra wissel te doen. Dit kostte ons een seconde of 12 en daardoor lagen we weer even op plek 9, maar ik kon vervolgens al snel weer meters goedmaken op de teams voor ons. Ik had nog een lange stint voor me want we hadden afgesproken dat ik de laatste 2 voor mijn rekening zou nemen. Zo moest ik het een goede 2 en een half uur volhouden, voor mij op zich goed gezien ik veel meters wilde maken met het oog op de 24 uur die over 2 weken plaatsvindt.
Het ging hartstikke lekker en na een half uurtje lagen we al op plek 7. Met de voorlaatste kart kon ik de 6e plek overnemen en ik zat in een goed ritme en maakte weinig fouten. Nu was het gat wel groot naar de top 5, maar ik was constant één van de snelste zo niet de snelste op de baan en kon hierdoor wel flink inlopen op alle teams voor ons. In het laatste uur had ik de nummer 5 in zicht maar ook die reed ontzettend hard, Bart Paret van Acquity Racing had het tempo er goed inzitten en ik moest alles geven om dichterbij te komen. Aan kop vochten de Duitsers van Euro Racing en de Belgen van Modave om de overwinning. Het was uiteindelijk Frederik Ewald die de Duitsers de overwinning bezorgde. Ik was aangesloten bij plek 5 en kon de sportieve Belgische rijders van Acquity Racing voorbijsteken, met nog een aantal ronden te gaan hadden we de top 5 te pakken en we schoven zelfs nog door naar een 4e plek. Dat was ook de positie waarop we de race eindigden. Nooit een leuke plek die 4e plaats, maar gezien we halverwege al bijna 90 seconden achter lagen was het toch netjes dat we op 32 seconden van de winnaars finishten en maar net buiten het podium. Iets meer geluk met de eerste 3 karts en we hadden wellicht met een mooie trofee naar huis gegaan. Toch was het een geslaagde dag en gingen we met een goed gevoel weg uit Eupen! De nieuwe karts waren uiteindelijk zeker iets sneller dan de oude vloot karts, het beloofd een daverende 24 uurs race te worden. Ik zal deze race rijden met mijn Belgische vrienden van Bluestar, waarmee we eerder dit jaar wederom wereldkampioen werden.
6 uur nightrace FKI Brussel
The Dutch Value opnieuw naar podium in Brussel
Brussel, 27 februari 2016Op zaterdag 27 februari was het weer tijd voor The Dutch Value om de messen te slijpen en het vizier scherp te stellen, Rico en Ruben stonden aan de start van de 6 uur nachtrace bij First Kart Inn, strak georganiseerd door Ward Maenhout. Met in totaal 30 teams werd gestart met de 30 minuten durende training die ook gelijk als kwalificatie gold. De baan was weer uitdagend en met zoveel teams was het aan het einde van de kwalificatie nog even zoeken naar een vrije ronde voor een goede hotlap. Rico begon en ik eindigde de kwalificatie. Onze eerste karts was bepaald niet de beste en met veel pijn en moeite kon ik er een 6e plek uit slepen. We moesten 2 van de 6 uur op 90kg gaan rijden, maar met deze kart wilden we dat zeker niet doen en dus gingen we starten op 80kg. We hadden kartnummer 1 gekregen en dit was een klein nadeeltje omdat we telkens als 1e moesten wisselen en een koude kart kregen. Geluk bij een ongeluk was dat onze 1e stint met deze mindere kart daardoor een paar minuten korter was. Ik kon de schade goed beperken, ik kon plek 4 pakken en vasthouden en alleen DWT met Filipe Viera en Bluestar met Mathias Grooten konden een halve ronde voorsprong pakken.
Rico ging als 2e en ook dit was zeker geen goede kart, veel teams wisselden nog niet van rijder en dus vielen we even buiten de top 10. We moesten in totaal 3 rijderswissels maken en na 1 uur van Rico besloten we mij een dubbele stint van 2 uur op 90kg te laten rijden. Dit ging eigenlijk super goed. Vanaf plek 10 begon ik aan een opmars en kon constant dezelfde tijden rijden als de teams op 80kg en zelfs plekken terugpakken. We schoven op naar een 5e plek en ik kon de snelste tijd van alle teams op 90kg klokken. Hierdoor waren we terug in de race voor de top 5, al was de top 3 met DWT (Kevin Lemmens, Dylan de Wolf en Filipe), AG Metal (Chris Kools, Kevin Vandenhoeck, Christophe van den Bogaert en Romano Franssen) en CU@Traxxis (Cedrix Wauters en Mats de Jong) wel een stuk weggereden van ons, dit kwam dus vooral door de eerste 2 uur. In het 5e uur kon Rico met deze kart niet echt potten breken en leek het erop dat wij en Bluestar (Robin Borremans, Stefan Verhofste en Mathias) zouden gaan strijden om plek 5. De karts werden in de top 10 gerouleerd, echter kreeg je maar 6 van de 11 karts en dus had het ene team toch wat meer geluk dan het andere.
In het laatste uur kregen we gelukkig nog wel een hele lekkere kart en daar maakte Rico uitstekend gebruik van. Hij schakelde een versnelling hoger en reed weg van Bluestar. Hij miste op 2 honderdste de snelste raceronde maar liep wel in op Romano op plek 3. Filipe reed op kop voor Cedric en laatstgenoemde kon met nog 30 minuten te gaan de aansluiting vinden. DWT reed nog op 90kg en moest dus vol in de verdediging. Dat deed Filipe goed, maar ze verloren wel veel tijd waardoor veel achterblijvers en daarna achtereenvolgens Romano, Rico en Mathias ook nog konden aansluiten. Rico vond de aansluiting met nog een minuut of 7 te gaan nadat hij zich een weg door de achterblijvers in de trein had gebaand. Er werd geen blauw gevlagd en dus hadden we nog maar weinig tijd over. Maar inhalen is aan Rico wel toevertrouwd en dus opende hij meteen de aanval op AG Metal, en met succes! We schoven op naar het podium en dat bleek ook meteen het maximaal haalbare. De 2 koplopers hielden alles akelig strak dicht en zo werd de top 5 binnen 3 seconden van elkaar afgevlagd! Een zenuwslopend einde maar voor ons gelukkig wel met een afloop op het podium. De endurance races in Brussel zijn altijd van een zeer hoog niveau en er is geen enkel team dat constant weet te winnen. Gelukkig scoren Rico en ik wel keer op keer podiums en dus doen we het gemiddeld gewoon heel erg goed, en daar waren we dan ook tevreden mee. Met het oog op de 24 uur van Brussel in april was dit alvast een mooie voorbereiding, dan zal The Dutch Value ook aan de start staan!!
