Veersedam ondanks pech op podium

Rico reed uiteindelijk een seconde of 2 weg van Tim, terwijl Tim wel de snelste raceronde zette op 42,58. Mika moest weer een seconde of 5 toegeven op Tim. Dave maakte zich klaar om als 2e te gaan, en helaas sloeg na een aantal ronden het noodlot toe, er brak een wiel af en pas na een seconde of 10-15 werd de toeter aangezet om de race te stoppen. We kregen weliswaar een andere kart, maar lagen opeens geen 3e maar 6e op meer dan 20 seconden van P2, dit kwam ons heel duur te staan en ondertussen profiteerde Haarbosch die tijdens het afgaan van de toeter in de pits stonden. Ze werden later in de race nog wel even tegen gehouden, maar waren vanaf dat moment eigenlijk gevlogen. Wij kregen een niet al te lekkere kart terug en dus was het lastig om direct veel in te lopen en dus besloten we te gaan voor een vroege wissel. Dit pakte niet verkeerd uit want ik kon in een prima kart stappen voor een hele lange stint.

We liepen direct in op alle andere teams en door constant te rijden kon ik de mannen en dames voor ons snel binnenhengelen. Eerst ’t Begin Domburg, toen Auto Sturm, De Looff en daarna Klaver 4, jammer genoeg kwam ik tot 42.62 wat wel heel lekker was in de 3e stint maar niet genoeg voor de snelste ronde. Leroy stond klaar voor de laatste stint en dit keer wisselden we als laatste. Wouter was voor Klaver 4 al even bezig en was heel goed onderweg, hij vormde nog zeker een bedreiging voor ons want wij hadden een beetje pech met de kart die we lootten en bovendien hadden we ook nog een shortcut. Maar Wouter had deze shortcut niet nodig, hij kwam er snel langs en stelde zo de 2e plek veilig, voor ons restte een 3e plek, gezien de omstandigheden zeker niet slecht en dus konden we hier ook wel mee leven als start van dit nieuwe seizoen. Volgende race zullen we direct weer moeten scoren met minder strafseconden, want Haarbosch Racing pakte vandaag veel punten in een hele strakke race! De kop is er weer af en over 2 weken gaan we alweer verder in omgekeerde richting!

Tags: zikk, ikm, middelburg

The Dutch Value opnieuw naar podium

Zoals gewoonlijk zaten de tijden enorm dicht bij elkaar en de kwalificatie zou op enkele honderdsten beslist worden. Ik kon even de pole position pakken maar uiteindelijk was het de Duitser Sebastian Papke die 0,003 sneller was en er met de 1e startplek vandoor ging. De start was weer een Le Mans start en hier gebeurden geen gekke dingen, Papke en ik konden meteen wegrijden. Papke en ik hadden de laatste 3 jaar de PIKC titels hier in Polen verdeeld en ik kon hem dit keer inhalen na een minuutje of 5. We moesten vandaag 14 keer wisselen van kart zodat ieder team elke kart kreeg. Daarnaast moest je nog 10 keer binnenkomen voor een korte pitstop die je kon inzetten als tactisch element. Papke koos ervoor om al in de 1e stint te gaan pitten en zo had ik een gat naar P2, dat waren de snelle mannen van Traxxis Fierza. Papke reed vandaag met de lokale held Michal Ryndzionek en mijn vriendin Edyta Palecka, een sterk team onder de naam PPR RT. PPR had steeds de kart van ons 1 stint later, en telkens lagen onze tijden dicht bij elkaar. Zij maakten veel stops in het begin van de race en zo waren de posities op de baan niet helemaal duidelijk, maar na een aantal uur toen ik en Corné allebei 2 dubbele stints hadden gereden lagen we virtueel iets achter.

In het midden van de nacht maakten we iets langere stints, ik deed er eerst 3, toen Corné 3 en ik nog eens 3. We hadden een aantal mindere karts en daarmee probeerden we wat pitstops te maken als we in verkeer kwamen. Onze pitstops waren vaak net iets sneller dan die van de rest en zo bleven we in het spoor van de leiders. In 1 stint reed Corné eerst matige tijden en ging toen opeens versnellen naar bijna de snelste raceronde, de motor leek los te komen en helaas hadden we hier maar een aantal minuten van kunnen profiteren, terwijl Sebastian Papke hier de stint na ons de snelste raceronde mee pakte en veel tijd mee won. Met nog 3 stints te gaan deed Corné nog een keer een dubbele stint en vooral zijn laatste was weer heel sterk, hierdoor bleven we binnen de 40 seconden van de leiders. Traxxis was in gevecht om P3 met de Polen van WP Trans, maar dit was wel al op meer dan een ronde achterstand van ons. Wij leken te gaan stranden op plek 2, de 1e plek zat er ondanks een lekkere laatste stint niet meer in, we werden met 28 seconden verslagen en dus was de Pools/Duitse combinatie van PPR de verdiende winnaar! Traxxis won de strijd om P3 en stond net als ons voor het 2e jaar op rij op het podium!

Tags: 8h, szczecin, polen

Rico en Ruben onverslaanbaar met Dutch Value

Vandaag was er weer zo’n zondag waar je wekenlang naar kon uitkijken, één van de races die je net wat liever wil winnen dan de meeste anderen. De 8 uur van First Kart Inn werd zoals ieder jaar georganiseerd op autoloze zondag, een traditie onder de karters in de maand september. Iedereen die het indoorkarten in de lage landen een beetje volgt weet hoe moeilijk het is om hier te winnen, er zijn altijd veel kanshebbers en het komt aan op de kleinste details. Met 27 teams was de startgrid andermaal goed gevuld. Met wie anders dan met Rico zou ik deze race gaan rijden? Juist, voor het 3e jaar op rij vormden we een duo dat inmiddels, al zeg ik het zelf, perfect op elkaar is ingespeeld. We hebben dit jaar allebei al een geweldig jaar achter de rug met vele successen, zo werden we 1e en 2e op het WK en wonnen we samen onder meer de 24 uur van Olen, de 12 uur van Middelburg en Eupen en de Nations Cup, geen kleine wedstrijden. Maar we beseften ons maar al te goed dat we vandaag weer gewoon op 0 stonden, net als onze 26 opponenten. Vorig jaar werden we bijvoorbeeld verslagen door de mannen van Hola Lulu, die ook dit jaar weer aan de start stonden met een hele sterke opstelling.

In de kwalificatie bleek al dat we het vandaag niet cadeau gingen krijgen, we moesten genoegen nemen met de 7e plek en we stonden zodoende meteen op scherp. Het leek erop dat we met één van onze minste karts begonnen. Gelukkig is het systeem in Brussel zo dat alle topteams dezelfde 10 karts krijgen, veel eerlijker kan het niet en dus hoefde het niet per se een nadeel te zijn om te starten met een mindere kart. De kartverschillen waren overigens klein vandaag, ik kon in het 1e uur de schade beperken tot een seconde of 17 op koplopers Matts Breckpot (Hola Lulu) en Filipe Viera (DWT), beiden al jarenlang zeer snel op deze piste. Samen met mijn Belgische vriend Mathias Grooten reed ik in de 1e stint rond plek 7 over het asfalt. We hadden het zo afgesproken dat ik de eerste 3 karts zou pakken, en daarmee gelijk een stint van 2 uur en 15 minuten zou rijden. Rico stond al te popelen maar moest nog eventjes wachten. Ik werkte mezelf gestaag op naar voren met de 2e en 3e kart, waarmee ik uiteindelijk op plek 3 belandde. De top 6 zat binnen 20 seconden en dat gaf wel aan hoe moeilijk het is om afstand te nemen van de rest en ook dat de details het verschil maakten. Je kwam veel achterblijvers tegen en het was zaak om hier secuur mee om te springen, wilde je te snel en kwam je vast te staan, dan kon je dat zomaar de overwinning kosten.

Met de 3e kartwissel vielen we even terug en Rico ging weg met de 4e kart in 4e positie op de baan. Mathias had met 3 Traxxis teamgenoten (Stefan Verhofste, Nick van Ostade en Kenny Verbinnen) de leiding veroverd. Hola Lulu (Matts, Arnaud Teuwen en Sebastien Lamarque) en Bluestar-Thermoklima (Kevin Lemmens en Opnithi Puyato) reden ook voor ons en vlak achter ons waren het DWT (Filipe en Dylan de Wolf) en CU@Traxxis (Mats de Jong en Cedric Wauters). Rico reed tiende voor tiende richting de 2 teams voor ons, en een tijdje later pakte hij 2 man in 1 ronde om zo de 2e plek over te nemen. Ook hij ging voor 3 stints en in zijn 3e stint had hij onze 2e mindere kart van de race. Ondanks dat we niet het snelste waren op de baan, deden we toch goede zaken, want Rico kon meer uit de kart halen dan al onze concurrenten daarvoor hadden gedaan. Hierdoor kwam ik als 2e weer de baan op met nog 3 en een half uur te gaan, Stefan van Traxxis lag op kop. Na 2 ronden had ik hem te pakken en zo lagen we voor het eerst vandaag aan de leiding van de wedstrijd! We lieten ons niet gek maken in het begin en konden daar nu de vruchten van plukken. Onze 4 laatste karts waren goed en ik begon aan het uitbouwen van een mooie voorsprong.

Het leek alsof ik in een flow zat, de ronden vlogen voorbij en waar ik vanochtend nog spierpijn moest verbijten van mijn zware race van de dag ervoor was ik nu helemaal los en kostte het me weinig moeite om constant te rijden. Alleen Mats kon ongeveer dezelfde tijden klokken, maar zij hadden ondertussen al bijna driekwart ronde achterstand opgelopen. Het weer was al de hele dag super dus de regenpakken konden we vandaag achterwege laten, 2 jaar geleden toen Rico en ik voor het eerst hier samen wonnen hadden we nog lange tijd de regenstroom getrotseerd. De laatste 2 karts waren voor Rico die met meer dan 30 seconden voorsprong op nummer 2 DWT aan de laatste ruk van 1 uur en 50 minuten kon beginnen. Rico was zoals gewoonlijk niet moe te krijgen en gezien de voorsprong had hij al snel zijn pijlen gericht op de snelste raceronde met bijbehorende trofee. Na een aantal keer schieten was het een schot in de roos, met een goede hotlap dook hij dik onder de tot dan toe snelste raceronde en daar kwam alleen hij zelf later nog in de buurt.

De overwinning was met nog een uur te gaan binnen handbereik en we konden genieten van een mooie ontknoping voor een driestrijd om de 3e plaats in de wedstrijd. Traxxis en Bluestar hadden helaas af moeten haken maar Sebastien Lamarque en Matts Breckpot hadden Hola Lulu weer naar de 2e plek gereden. Matts moest echter ruim 45 minuten lang de deur dichthouden voor Cedric die op zijn bumper zat, en hij deed dat heel knap zelf zonder al te veel tijd te verliezen. Dylan van DWT sloot ook nog aan, maar die moest zijn jacht helaas staken na een aanvaring met een achterblijver. De stand bleef ongewijzigd en zo wonnen wij met uiteindelijk bijna een minuut voorsprong (:D) de 8e uur van FKI 2016, een superoverwinning waar Rico en ik mega blij mee waren. Een nieuw succes ook voor The Dutch Value dit kalenderjaar en de champagne mocht dan ook ontkurkt worden op het podium. Dat deden ook Hola Lulu en CU@Traxxis die ons, of eigenlijk mij (Rico had de beker al in veiligheid gebracht) een ferme champagnedouche gaven. Dank aan de organisatie voor het organiseren voor wederom zo’n toprace die ook nog eens heel betaalbaar is, hopelijk blijft deze klassieker nog lang bestaan, het is super om met gelijke wapens tegen zoveel andere topcoureurs te kunnen racen op een uitdagend indoor/outdoor circuit, op naar volgend jaar!

Tags: 8h, fki, brussel

Ruben & Annelien rijden weer eens samen

Op zaterdag 17 september werd er in Eupen voor het eerst met een nieuwe serie 13pk karts geracet. Annelien en ik hadden ons ingeschreven voor deze mooie 6 uurs race georganiseerd door het Duitse Rost Racingteam. Er stonden maar liefst 28 teams aan de start, voor Eupen geen ongewoon aantal, maar het blijft fantastisch om tegen zoveel teams te kunnen racen op een mooie baan als die van Eupen. Het was alweer een poos geleden dat we samen hadden geracet, vroeger hebben we best wat endurance races samen gereden (en gewonnen) maar het werd wel weer eens tijd. De line up van de deelnemende teams was enorm sterk, het was duidelijk dat de 24 uur van Eupen eraan zit te komen en bijna alle (Duitse en Belgse) topteams waren dan ook aanwezig om alvast een competitieve race te rijden met de nieuwe karts. We hadden 30 minuten kwalificatie en hierin was te merken dat de motoren nog moesten loskomen, de tijden waren nog redelijk langzaam en zakten met de minuut. Annelien begon en stapte halverwege uit toen we rond de 10e plek lagen. Ze gaf al aan dat dit geen superkart was en ook ik kwam niet verder dan een 11e startplek. We moesten 6 stints van ongeveer een uur gaan rijden en na de 3e reeks kartwissels, dus na ruim 3 uur, werd er van richting gewisseld.

Ik begon de race en het was niet makkelijk om in de 1e stint de schade te beperken. Ik reed rond plek 8 en probeerde vooral constant te rijden. We begonnen in de normale richting en een aantal teams nam meteen een voorsprong. Er was veel grip op de baan en dit maakte het rijden redelijk zwaar en dwong je er ook toe om heel rustig te sturen. Regelmatig zag je mensen eventjes op 2 wielen gaan dus het was oppassen om geen snelheid te verliezen uitkomen bocht. Annelien ging als 2e en omdat we een relatief laag nummer hadden moesten we telkens vroeg wisselen. Ze zat al direct aan mijn tijden en wist de positie te consolideren. Langzaam maar zeker gingen de rondetijden verder omlaag en ondertussen reden we 2 seconden per ronde sneller dan tijdens de kwalificatie, de karts begonnen op stoom te komen. Na een goede stint van Annelien lagen we nog steeds op plek 8, ik ging op pad met onze 3e kart. De verschillen aan de kop waren ongelooflijk klein in rondetijden, dus het was lastig om veel in te lopen. Onze 1e kart had ervoor gezorgd dat we net iets meer dan een ronde achter lagen, en dat was niet gunstig gezien de richtingswissel die zou volgen. Dit doen ze in Eupen namelijk vaak (en zo ook nu) met de safety kart en dus komt het hele veld bij elkaar. Hierbij kan je veel pech of geluk hebben en het blijft jammer dat ze hier geen goede oplossing voor kunnen vinden.

Toen Annelien voor de 2e keer ging rijden ging ze meteen heel erg hard, we naderden de nummers 6 en 7. Annelien zat ongeveer een kwartier in de kart toen we werden opgevangen door de safety kart, we verloren vooral veel terrein op de nummers 4 en 5 die nog net niet op een ronde waren gezet. Zij konden meer dan een halve ronde dichtrijden. We hadden echter nog wel 3 lekkere kartjes dus probeerden we ons te focussen op de stints die nog kwamen. In het begin was het dringen omdat iedereen weer kort op elkaar zat en de top 3 had vrij baan en kon meteen weer een stuk wegrijden. Tijdens Annelien haar 2e stint gaf ze aan dat ze last had van weinig grip op het stuur en we besloten een extra wissel te doen. Dit kostte ons een seconde of 12 en daardoor lagen we weer even op plek 9, maar ik kon vervolgens al snel weer meters goedmaken op de teams voor ons. Ik had nog een lange stint voor me want we hadden afgesproken dat ik de laatste 2 voor mijn rekening zou nemen. Zo moest ik het een goede 2 en een half uur volhouden, voor mij op zich goed gezien ik veel meters wilde maken met het oog op de 24 uur die over 2 weken plaatsvindt.

Het ging hartstikke lekker en na een half uurtje lagen we al op plek 7. Met de voorlaatste kart kon ik de 6e plek overnemen en ik zat in een goed ritme en maakte weinig fouten. Nu was het gat wel groot naar de top 5, maar ik was constant één van de snelste zo niet de snelste op de baan en kon hierdoor wel flink inlopen op alle teams voor ons. In het laatste uur had ik de nummer 5 in zicht maar ook die reed ontzettend hard, Bart Paret van Acquity Racing had het tempo er goed inzitten en ik moest alles geven om dichterbij te komen. Aan kop vochten de Duitsers van Euro Racing en de Belgen van Modave om de overwinning. Het was uiteindelijk Frederik Ewald die de Duitsers de overwinning bezorgde. Ik was aangesloten bij plek 5 en kon de sportieve Belgische rijders van Acquity Racing voorbijsteken, met nog een aantal ronden te gaan hadden we de top 5 te pakken en we schoven zelfs nog door naar een 4e plek. Dat was ook de positie waarop we de race eindigden. Nooit een leuke plek die 4e plaats, maar gezien we halverwege al bijna 90 seconden achter lagen was het toch netjes dat we op 32 seconden van de winnaars finishten en maar net buiten het podium. Iets meer geluk met de eerste 3 karts en we hadden wellicht met een mooie trofee naar huis gegaan. Toch was het een geslaagde dag en gingen we met een goed gevoel weg uit Eupen! De nieuwe karts waren uiteindelijk zeker iets sneller dan de oude vloot karts, het beloofd een daverende 24 uurs race te worden. Ik zal deze race rijden met mijn Belgische vrienden van Bluestar, waarmee we eerder dit jaar wederom wereldkampioen werden.

Tags: eupen, individueel, 6h

Ruben & Marcel 2e na zware race

Feit was dat wij nu zo’n 50 seconden verloren en dat zette een dikke streep door onze kansen voor de overwinning. We lagen nu op de 3e plaats en Marcel reed weer terug naar plek 2 in het 4e uur, hij liet zijn kop niet hangen. We waren pas net over de helft dus we hadden nog niet opgegeven, Marcel kwam zelfs terug tot minder dan 40 seconden achterstand. De 4e wissel ging echter helemaal niet zoals gehoopt. Het kwam slecht uit en we kwamen uiteindelijk met 1 van de slechtste karts te zitten. Hiermee moest ik nogmaals op 100kg rijden en dit was een uur lang afzien. Ik reed gemiddeld een seconde langzamer als mijn vorige stint en zag de nummers 3 (Klaver 4) en 4 (Lazy Monkeys) weer voorbijkomen. We besloten dat ik de laatste stint zou afmaken op 85kg zou doen en de wissel ging weer perfect. We hadden net genoeg tijd om te wegen en het gewicht aan te passen, niet makkelijk met het slepen met al die kilo’s en dat terwijl de vermoeidheid er al in hakte.

Ik kon gelijk een mooi tempo rijden en ging daardoor nog voor het einde van de wissel Danny van de Lazy Monkeys alweer voorbij. Zo hadden we P3 opnieuw stevig in handen maar P2 was nog een stukje weg. Patrick verloor wel wat en daardoor kwam Wouter de baan op met maar een seconde of 5 voorsprong. Wouter reed echter ook gelijk goede tijden zoals wel vaker in de normale richting en het was dus nog niet gedaan. Haarbosch Racing was vertrokken op plek 1, zij konden rustig uitrijden. Ik kwam bij Wouter en na een paar ronden liet hij een klein gaatje en kon ik hem inhalen. Wij hadden echter bij de voorlaatste wissel al onze 2 shortcuts gebruikt, dit terwijl Klaver 4 er nog eentje over had. Hier maakten ze uiteraard handig gebruik van en zo moest ik nog eens 4 seconden dichtrijden. Dit lukte met enige moeite en toen nog er langs. Ik wilde het netjes doen, vooral omdat er de laatste tijd steeds agressiever wordt ingehaald en ik wilde laten zien dat het wel netjes kan.

Het duurde even maar ik had nog een ronde of 30, en met nog zo’n 15 ronden te gaan kon ik Wouter uitkomen bocht pakken en zo de 2e plek veiligstellen. Vooral na de hele slechte kart in stint 5 was de 2e plek daarom toch een resultaat waar we nog wel blij mee konden zijn. Voor het eerst waren Marcel en ik in deze race samen verslagen, maar aan de snelheid lag het in ieder geval niet! Haarbosch pakte voor het eerst de overwinning, een hele strakke race van hun en Klaver 4 werd 3e. Op plek 4 tot en met 6 finishten de Lazy Monkeys, O.O.S. International en De Looff.

Tags: ikm, middelburg, 500 ronden

The Dutch Value vecht zich naar overwinning

Omdat ik na een uur of 4 wedstrijd weg moest wegens andere verplichtingen, reed ik 4 van de eerste 7 stints. Het begon erg goed, na een goed uurtje lagen we al een ronde voor op de rest. Deze voorsprong verdween echter als sneeuw voor de zon toen we daarna 2 slechte karts troffen. Hiermee moesten we vooral constant rijden en de schade beperken. De laatste kart was echter zo langzaam (4 seconden off pace) dat we hem halverwege mochten wisselen. We hadden geluk dat we er wel een goede voor terug reden, en Rico greep die kans gelijk aan om de snelste raceronde te rijden (1.07.2). O.O.S. International had de leiding overgenomen, maar die pakten we weer terug en tegelijkertijd waren er nog zo’n 300 ronden te gaan. Terwijl ik weg moest bleef de race spannend, zowel voor plek 3 als voor de overwinning. Lorenzo en Rico reden stuk voor stuk strakke stints, maar we werden constant op de hielen gezeten door Mats, Mika en Selina die met minder dan 2 uur te gaan de leiding nog even overnamen.

Gelukkig konden we het toch afmaken, en net als 2 jaar geleden wonnen we met z’n drieën deze mooie wedstrijd! Met wat kunst en vliegwerk kon ik nog net op tijd terug zijn om de podiumceremonie nog mee te maken. De 3e plek was voor DRS Racing met onder meer Guido van den Heiligenberg. Met een mooie beker, een fles champagne en een paar pitchers bier sloten we de avond gezellig af met onder meer supporters als de familie Dijkgraaf, een mooie racedag zat er weer op en de volgende dag wachtte alweer de volgende 500 ronden race in Middelburg.

Tags: poeldijk, 500 ronden, dutch value

Kartloting bepalend in Berghem

De karts schoven vandaag door en toevallig had ik steeds dezelfde kart na Rico. Dat betekende dat ik voor race 2 wederom een goede kart had, deze was zelfs nog ietsje beter en ik kon vanaf een 2e startplek al snel wegrijden en de race domineren. Na 15 minuten had ik Rico zelfs bijna op een ronde gezet, hij was in een dramatische kart afgezakt naar plek 21, dat geeft wel aan dat de kartverschillen enorm waren. Op zo’n 20 seconden achter mij finishten onder meer Mats, Sverre en Thom in de voorhoede. In de 3e race had ik dan de slechte kart van Rico in race 2, en ik besloot om zo min mogelijk te verdedigen maar gewoon te slipstreamen en tempo te blijven maken. Verdedigen was toch nagenoeg onmogelijk op deze baan en het zou er alleen maar voor zorgen dat ook de mensen in de achterhoede bij konden blijven, en dit wilde ik juist vermijden met deze kart. Dit pakte goed uit en ik viel langzaam terug naar plek 12. Toen kwam ik in een gat te rijden en gelukkig konden ze dat achter me in ieder geval niet meer dichten, zo werd ik mooi 12e met deze kart.

In race 4 had ik opnieuw een belabberde kart, Rico was hier net 17e in geworden en ik deed het met een 13e plek niet veel beter. Het was knokken en bij de stilstaande start verloor ik al meteen enorm veel, gelukkig kon ik nog iets naar voren komen en ondanks de slechte kart had ik nog wel leuke gevechten op de baan met onder meer Mats, Sverre en Ricardo. Het rijden was leuk maar de kartverschillen waren vandaag te bepalend, Rico eindigde hierdoor zelfs op plek 13 en moet zo zijn 4e plek meetellen van Puurs. Voor mij was het daarom qua klassement vandaag geen verkeerde dag, al was mijn 5e plek wel veruit mijn slechtste resultaat van dit seizoen en ook voor het eerst geen top 2. Thom ging overtuigend aan de haal met de dagzege, hij reed sterk vandaag. Dit gold zeker ook voor Sverre, hij haalde het maximale uit zijn karts en kwam op een hele mooie 2e plek in de daguitslag. Positie 2 tot en met 5 zaten op enkele punten van elkaar, maar het was Mats die er met de 3e podiumplek vandoor ging, net voor Chrstophe die hetzelfde aantal punten had. In de rangschikking doet Mats hierdoor hele goede zaken voor P3, want Selina was niet aanwezig en verliest hierdoor terrein. De volgende race is weer in België, dan gaan we voor de 2e keer dit seizoen naar FKI Brussel.

Tags: formula karting, berghem