Dramatische avond voor Veersedam zet streep door titelkansen

Middelburg, 25 april 2022

Op maandag 25 april was de 10e race van het ZIKK seizoen 2021/2022. Hierbij moeten we optekenen dat race 6 later nog opnieuw wordt verreden. Voor ons was het vandaag door omstandigheden al een uitdaging om een team aan de start te brengen, maar gelukkig hadden we oude bekende (en meervoudig ZIKK kampioen) Ivo van Egmond bereid gevonden om last-minute bij ons in te vallen. Aangezien Eliano en ik pas rond half 7 landden in Charleroi waren wij niet aanwezig bij de kwalificatie en start van de wedstrijd. Mika en Ivo deden de kwalificatie die gek genoeg met 2 man was (volgens het reglement zouden we nu de afvalkwalificatie moeten doen) en kwalificeerden daarbij op een zesde plek. Ivo rijdt de laatste jaren weinig wedstrijden meer en dus mochten we van hem niet verwachten dat hij meteen op zijn oude topniveau zou rijden.

Mika nam de start van de wedstrijd voor zijn rekening en kon een paar plaatsjes opschuiven alvorens we de erestraf van 30 seconden namen en terugvielen tot de laatste plek in de wedstrijd. Auto Sturm had als leider in de tussenstand opnieuw 40 seconden maar na de pole position kon Rico Haarbosch ook een sterke stint rijden en een groot genoeg gat slaan om ons net voor te blijven met het ingaan van de 1e wisselperiode. Inmiddels was ik zelf ook op de kartbaan gearriveerd en maakte Ivo zich op voor de tweede stint. Ivo zijn tijden waren gezien de omstandigheden keurig en we klommen langzaam maar zeker weer iets naar voren in de wedstrijd. Er was wel een aantal karts (vooral 11, 35 en 45) dat duidelijk wat sneller was dan de rest en dus waren de wissels vandaag extra belangrijk. Toen de pit openging stonden er twee goede karts klaar maar het kwam voor ons niet goed uit, zelfs met een longcut kwamen we niet in de buurt en daarnaast had Ivo ook geen communicatie was het tactische spel iets moeilijker maakte. Helaas ging het, met nog een aantal minuten te gaan voordat de pits dicht ging, mis met binnenhalen van Ivo en zag ik dat we te laat zouden gaan komen. We liepen tegen een penalty aan die we al jaren niet meer gehad hadden, en een hele pijnlijke in de strijd om het kampioenschap waar we nu definitief een streep lijken te kunnen zetten door onze titelkansen.

De teleurstelling was groot maar ik moest instappen en probeerde er nog het maximale uit te halen, daarbij kon ik nog 1 plekje winnen van plek 10 naar plek 9 want we lagen na de 30 seconden erestraf plus 30 seconden penalty op flinke achterstand. Tussendoor ging ook de toeter nog een keer af vanwege een kapotte kart bij de leider in de wedstrijd, SpareRib Express. Hierbij gingen er nog drie teams in de fout die te lang doorreden, waaronder Veersedam Oldies die daarmee terugvielen vanaf een hele knappe podiumplek waarop ze lange tijd rondreden. Auto Sturm reed vandaag om de problemen heen en zette een hele belangrijke stap op weg naar titelprolongatie door de race winnend af te sluiten. Eliano reed bij ons als vierde en laatste en ondanks een goede stint konden we er geen plek meer mee winnen en finishten we dus als 9e wat daarmee voorlopig ons schrapresultaat is. De achterstand op Auto Sturm met nog 4 races te gaan bedraagt nu 21 punten. 't Begin Domburg en Klaver 4 finishten de race vandaag knap als 2e en 3e.

Tags: zikk, ikm

Ruben pakt overwinning na sterke dag in Olen

Olen (Be), 23 april 2022

De derde race van het Formula Karting Benelux seizoen 2022 werd verreden op 23 april in het Belgische Olen. Na twee jaar afwezigheid waren we voor het eerst sinds 2019 weer in Olen met Formula Karting, en daarom besloot ik de donderdag voorafgaand aan de wedstrijd even een clubrace mee te pakken om het vizier weer op scherp te zetten. Goodwill Karting in Olen is een baan waar ik tussen 2012-2016 vier maal de 24 uur van Olen won, een baan die me altijd goed heeft gelegen maar wel een hele uitdagende met verschillende typen ondergrond, een deel buiten en binnen en de unieke kombocht. De trainingsrace ging erg lekker en ondanks dat ik er zonder training in ging wist ik nog wel een tweede plek te pakken achter thuisrijder (en mijn teamgenoot tijdens de 24 uurs race vroeger) Mats de Jong die hier ook altijd heel sterk is. Daardoor ging ik met vertrouwen de zaterdag tegemoet waarin ik ook in de twee trainingsheats 's ochtends de snelste tijd kon rijden.

Het dagprogramma bestond uit 10 heats waarvan alle rijders er 5 reden, met telkens 1 ronde kwalificeren en 1 verplichte longcut tijdens de race. In mijn eerste race pakte ik pole position in kart 13 en had ik mijn jonge Talent Factory teamgenoten Max op den Kamp en Jarno Hermans achter mij aan. In de eerste ronden kon Max mij goed volgen en raakte Jarno in gevecht met Bram Gelten die ook altijd snel is in Olen, hij won in 2019 de eerste Formula Karting race op dit circuit. Ik kon na het nemen van de longcut iets meer afstand nemen van Max en in de laatste van 14 ronden zelfs nog een 49.9 op het bord zetten, een tijd die de rest van de dag niet meer verbroken zou worden. Ook in race 2 kon ik pole position, snelste raceronde en de overwinning pakken nadat ik dit keer Selina Balneger van me af moest schudden, zij pakte een tweede plek. Ondertussen gebeurde er in de heats waarin ik niet reed ook van alles, Rico Haarbosch reed in de eerste race aan de leiding toen zijn kart het begaf, waar Mats de Jong gretig gebruik van maakte door er met de overwinning vandoor te gaan. Rico herstelde zich goed door in de race erna wel te winnen.

In mijn 3e race zat ik voor het eerst samen met Rico, maar een goede kwalificatie hielp me opnieuw op weg en in de race kwam ik geen moment in gevaar. Rico kwam vanaf plek 5 en werkte zijn weg naar voren tot aan plek 3 toen hij achter de sterk rijdende Max kwam te zitten. Rico leek wat extra risico te nemen na de verloren punten in race 1 en dat pakte nu verkeerd uit met een foute inhaalactie waarbij zowel hij als Max dure plekken verloren, terwijl Jarno (P2), Vica Schledz (P3) en Selina (P5) tussen Max en Rico, profiteerden. In mijn 4e race moest ik tegen mijn grootste rivaal voor de dagzege, ik zat bij Mats en had opnieuw een goede kwalificatie die me voor de 4e keer naar pole position bracht. In de race kon ik langzaam maar zeker een gat opbouwen richting Mats en Christian Douven op plek 3 en zo opnieuw een overwinning bijschrijven. Met nog een 2e plek voor Mats in heat 8 (achter Ian Lepelaar), had ik aan een 12e plek voldoende in mijn 5e en laatste race, waarbij ik kwalificeerde als 4e. Bram pakte in deze race de overwinning en zorgde ervoor dat ik niet al mijn races won vandaag, maar met een mooie race en een leuk duel met Christian kon ik nog een 3e plek pakken, inclusief opnieuw snelste raceronde.

Ik had vandaag een lekkere loting, maar met alle vijf de karts reed ik binnen 2 tienden dus de kartverschillen leken ook goed voor elkaar door de kartbaan, een dikke pluim voor hun! Voor mij persoonlijk was het een top dag, het ging enorm lekker zowel qua race pace als in de super belangrijke kwalificaties en daarnaast stonden mijn naaste concurrenten in het kampioenschap (Rico, Christian en Vica) allemaal buiten het podium waarmee ik ook de leiding in het kampioenschap overneem. Mats ging er met een zeer verdiende tweede plek vandoor (hij reed allemaal eerste en tweede plekken naar huis), terwijl Ian knap 3e werd, net voor Vica, Christian en Jarno. De volgende race is volgende maand in Swalmen.
Foto’s: Mathijs Cornelissen

Tags: formula karting, olen

Ruben terug op BRKC-podium na spannend weekend in Engeland

Milton Keynes, 9/10 april 2022

Na ruim een jaar afwezigheid was het in het weekend van 9 & 10 april 2022 eindelijk weer tijd voor een nieuwe editie van het British Rental Kart Championship (BRKC), dat door de Corona pandemie in 2021 niet door ging en in 2022 van januari naar april werd verplaatst. Het BRKC is sinds 2014 één van mijn favoriete kampioenschappen, toen het voor het eerst op de indoorbaan van Formula Fast Karting in Milton Keynes werd gehouden. De organisatie is ongeëvenaard en altijd tot in de puntjes verzorgd, inclusief live uitzending van het kampioenschap via Youtube met interviews en commentaar van de legendarische omroeper James Auld, ook wel de stem van het BRKC genoemd. Daarnaast won ik het kampioenschap zes keer op rij tussen 2014 en 2019, een onvergetelijke reeks die werd onderbroken in 2020 toen ik de finale miste na een dramatische halve finale. Dit keer kwam ik op donderdag aan wat me de mogelijkheid gaf om wat extra trainingsheats te doen op donderdag en vrijdag, dat was lekker want er waren nieuwe karts en die waren beduidend sneller dan de oude. Samen met mijn Bluestar teamgenoten Vica Schledz en Eliano de Vos konden we lekker wat rondjes maken en de snelheid zat er goed in. Het was meteen een weerzien van oude bekenden en dat is altijd leuk, zeker in Engeland waar de mensen overwegend zeer gastvrij en vriendelijk zijn.

Op zaterdagochtend begon het kampioenschap met de eerste van 4 heats, sommige rijders reden 2 heats op zaterdag en twee op zondag, ik had er vandaag al meteen drie en mijn eerste was misschien wel de zwaarste groep van allemaal met onder meer Patryk Nieroda, Bradley Sheppard, Selina Balneger en Eliano. Eliano liet meteen zien wat voor een ontwikkeling hij het laatste jaar bij Bluestar heeft doorgemaakt, hij pakte de pole position voor mijn neus weg en achter mij stond de Engelsman Sheppard. Sheppard probeerde in de eerste ronde meteen de aanval in te zetten maar dat ging jammerlijk mis, hij kwam veel te laat, spinde en stond vast tegen de boarding. Even was er full course yellow maar al snel konden we weer los en ik wist Eliano eind rechte stuk uit te remmen. Ik kon daarna een klein gaatje slaan maar tijdens de verplichte pitstop leek het nog even mis te gaan. Het eerste van twee lichten werkte niet en ik aarzelde even wat ik moest doen, uiteindelijk doorgereden en een goede tweede stop gemaakt, waarna ik nog net voor Eliano weer de baan op kwam, ik had hier flink wat tijd mee verloren. Even later werkte het eerste licht nog steeds niet en werd er een rode vlag gezwaaid. Na een korte reparatie vervolgden we onze weg en kon ik de race gecontroleerd op P1 uitrijden met Eliano en Patryk vlak achter mij.

Vica startte de dag ook goed met een overwinning, terwijl Christian Douven (ook teamgenoot bij Bluestar) pas vrijdagnacht was aangekomen en nog geen meter had kunnen trainen op dit voor hem nieuwe circuit. Hij kwalificeerde daarom in de achterhoede maar ging al snel naar voren. Daarbij werd 1 inhaalactie afgekeurd, Christian kreeg een waarschuwing en even later zelfs een zwarte vlag. Een hele merkwaardige beslissing omdat de actie eigenlijk gewoon goed was in mijn ogen, maar Christian zijn race was verpest en daarmee liep hij in het klassement ook meteen flink achter de feiten aan, erg frustrerend. In de 2e ronde gingen we rijden op een aangepaste lay-out waarop niemand getraind had. De baan werd vliegensvlug geprepareerd en had ik een relatief makkelijke groep. Ik pakte pole position maar werd wel op de hielen gezeten door de Pool Tomasz Walas. Tomasz ging redelijk vroeg de pits in maar kwam al snel in verkeer terecht, waardoor ik een voorsprong kon opbouwen en tijdens de pitstop geen gekke risico’s hoefde te nemen. Onder meer de snelle Duitser Dennis Höller was al meteen tijdens zijn eerste race de fout in gegaan tijdens de pitstop door twee keer te vroeg weg te rijden. Naast Vica en mij wisten ook Eliano en Christian op de eerste dag al meteen een overwinning te pakken, voor Christian extra knap zonder enige training.

In de derde ronde heats moest ik het opnemen tegen de rappe Engelsman Sam Slater en tegen mijn teamgenoot Vica. Vica pakte de pole position terwijl ik hem vanaf de start op de hielen zat. Vica hield de binnenkant goed dicht zonder veel snelheid te verliezen, en zo konden we samen mooi een stukje wegrijden. Mijn kans lag bij de pitstop die ik maakte net voordat we enkele achterblijvers tegenkwamen. Ik had een hele snelle pitstop en een ronde later kwam ook Vica binnen en ik kon hem nipt inhalen en zo de leiding overnemen. Nu was ik het die de gaatjes dichthield, qua snelheid waren we enorm aan elkaar gewaagd en ondertussen wist Sam nog een fractie dichterbij te komen, we finishten uiteindelijk in een mooi één-tweetje en zo stond ik na dag 1 bovenaan met de maximale score van 30 punten.

Op dag twee waren er eerst nog 5 heats uit ronde 3 en daarna mocht ik als eerste weer aantreden op de traditionele lay-out voor heat 4. Dit was op papier mijn makkelijkste groep, echter kwalificeerde ik slechts op plek drie en bleek al meteen bij de start dat ik een lastige kart had. De kartverschillen waren dit weekend dan weliswaar weer heel erg klein, maar dit was misschien wel de minste kart en ik moest dus de schade beperken. Aan kop van de wedstrijd was het de Brit Zac Venn die wegsnelde. Daarachter zat de Amerikaan Anton Schoppler, die ik met een gewaagde inhaalactie in de chicane kon inhalen. Ik moest wat risico nemen, want op snelheid trok hij constant van me weg en dus moest ik het van een foutje van hem hebben. Nadat ik hem had ingehaald wist ik de tweede plek vast te houden maar geen meter dichterbij te komen aan Zac die weinig fouten maakte. Doordat Vica zijn 4e heat ook won met een nipt snellere tijd dan mij, kwam hij bovenaan de ranking te staan, gedeeld in punten met mij en de rappe Engelsman Sean Brierley die ook drie overwinning en een tweede plek had. De schifting werd gemaakt voor de beste dertig rijders die de halve finale mochten rijden en daarbij vielen al wat sterke namen af.

Ik zat in de tweede groep en dat was een mooie met onder meer oude bekende Lewis Manley en Christian. Die twee mannen kwalificeerden voor mij, maar ik had een prima kart en kon Christian meteen onder druk zetten. Voor Christian was (na race 1) de finale quasi onmogelijk en gelukkig ging hij niet vol in de verdediging op mij en kon ik hem na een aantal ronden inhalen. Ik begon toen mijn jacht op Lewis die inmiddels een gaatje van een seconde of twee had geslagen. Honderdste voor honderdste kwam ik dichterbij en toen ik op een goede seconde zat werd hij wat nerveus en begon voor het eerst wat foutjes te maken. Een supersnelle thuisrijder en hij dook met nog een minuut of 8 te gaan naar binnen voor zijn pitstop. Ik was sneller en dus reed ik door, ook al moest ik daarvoor door de achterblijvers heen. Een spannende ontknoping naderde, ik deed mijn pitstop met nog enkele minuten te gaan en kwam zij aan zij met Lewis de pits uit. Hij had echter meer snelheid en kon me buitenom voorbijkomen, en gooide daarna de deur vol dicht. Een paar spannende ronden volgenden, maar ik had geen enkele kans om nog een poging te wagen. Desalniettemin een prima resultaat, zeker gezien Vica en Sean allebei niet verder dan plek 4 kwamen, ik ging daardoor als leider in de stand de finale in en had daardoor de eerste kartkeuze voor de grote finale. De Spanjaard Ramon Pineiro (oud racewinnaar in de Formule 2) en Dennis Höller wonnen de andere twee halve finales en plaatsten zich daardoor beiden nog voor de finale.

De finale met de tien best geplaatste rijders werd traditiegetrouw voorafgegaan aan een shoot-out kwalificatie waarin alle rijders van de nummer tien tot één om de beurt een ronde in dezelfde kart rijden. Met een relatief koude kart werd er gekwalificeerd en mijn ronde was niet geweldig, ik maakte geen grote fouten maar was te voorzichtig en kwalificeerde slechts als 9e op 2 tienden van de polesitter Sean Brierley. Een teleurstellende kwalificatie waardoor mijn kansen op het podium, laat staan de overwinning, nog maar heel beperkt leken gezien het op deze baan niet makkelijk inhalen is. Ik had echter een uitstekende kart en was gemotiveerd om er het maximale uit te halen. Bij de start (wederom met koude karts) had ik zelfs moeite om de rijders voor me bij te benen en pas na een aantal ronden kon ik de aanval inzetten op de verrassende Hongaar Ivan Szana die voor me startte. De actie was goed maar ik raakte landgenoot Bram Gelten (die voor Ivan reed) lichtjes, waardoor ik snelheid verloor en Ivan buitenom weer naast me kon komen. Erger nog, organisator en hekkensluiter op de startgrid, Bradley Philpot, profiteerde en kwam ons beiden voorbij. Ik kon wel weer aansluiten en Ivan ook meteen inhalen, maar dit alles kostte veel tijd waardoor ik al meteen een seconde of 7 achter Sean lag die het veld aanvoerde. Toen Bradley ook nog meteen vol ging verdedigen had ik geen keuze en dook ik de pits in, het podium leek heel ver weg.

Mijn pitstop was goed en na mijn pit kwam ik beter in mijn ritme, ik begon paarse tijden (snelste racerondes) te klokken en liep nu hard in op de rijders voor me. Allereerst Eliano en Dennis die voor me zaten na hun eerste stop. Dennis zat vast achter Eliano en koos voor een tweede pitstop, dat kwam mij goed uit en ik dichtte het gat naar Eliano. Juist op dat moment kwam Bram de pits uit na zijn eerste stop en kwam precies tussen ons in, weer wat tijd verloren op onder meer Sean en Lewis (die al één gestopt was) die scherpe tijden klokten. Ik kon Bram en Eliano gelukkig mooi inhalen aan het einde van het rechte stuk en toen koers zetten richting Vica die voor me op de baan reed. Ik had geluk dat Ramon en Bradley maar bleven doorrijden ondanks hun langzame tijden, zo had ik hun inmiddels virtueel ingehaald en lonkte er toch nog een kans op het podium. Vica reed al het hele weekend sterk en ik probeerde hem meteen in te halen om geen tijd te verliezen. Dat lukte, mede doordat Vica niet instuurde en netjes ruimte liet. Met mijn kart kon ik vervolgens nog veel tijd goedmaken, zeker toen Bradley was gestopt en nog even in de weg reed van Sean en Lewis die aan kop streden om de overwinning. Het gat slonk, mede door een goede tweede pitstop, nog tot minder dan 3 seconden (ten opzichte van ruim 7 in het begin van de wedstrijd en ondanks alle gevechten en inhaalacties die ik had). Ik kwam een aantal minuten te kort om nog aan te sluiten bij Sean en Lewis, een derde plek was mijn deel, een heel mooi resultaat na mijn 9e startpositie en zo had ik er in de race toch het maximale uitgehaald, ondanks dat de overwinning er ook dit jaar weer in zat.

De BRKC-titel ging voor het eerst sinds 2013 (Lee Hackett) weer naar een Brit, het was Sean Brierley die als eerste werd afgevlagd en een supersterk weekend verdiend kon bekronen. In 2013 stond ik in het BRKC al samen met Sean op het podium, maar nu was het voor hem eindelijk raak in Milton Keynes, heel knap gedaan. De tweede plek was (net als in 2016) voor Lewis Manley, ook van hem een hele knappe prestatie, ook al had hij net als mij voor de overwinning kunnen gaan met een betere kwalificatie, aangezien hij de tweede kartkeuze had. De ondankbare vierde plek was er dit keer voor Vica, een supersterk debuut voor hem in Engeland, waarbij hij de pech had van een mindere kart in de halve finale, daarnaast kon hij niet kiezen uit de beste karts omdat er enkele karts uit de selectie voor de finale waren gehaald en nam hij (denk ik achteraf) een verkeerde gok door kart 18 te kiezen die niet zo geweldig bleek als gehoopt. Alsnog een hele knappe plek 4 voor hem. De 5e en 6e plek waren voor Bram en Eliano, beiden reden een heel knap weekend, dik verdiend in de finale en een hele mooie klassering als beloning. Samen met Vica en Eliano won ik ook nog het teamkampioenschap waarvoor we alle drie nog een mooie glazen trofee in ontvangst mochten nemen, de 2e BRKC-titel voor Bluestar nadat ik in 2019 dit kampioenschap ook al had gewonnen, destijds samen met mijn Belgische teamgenoten Yoan Medart en Logan Sougne. Al met al weer een topweekend in Engeland, mijn dank gaat uit naar de organisatie en alle betrokken mensen vanuit Formula Fast Karting. Ik kijk alweer uit naar de editie van 2023.

Tags: brkc, milton keynes

Veersedam naar mooie 2e plek

Middelburg, 4 april 2022

Een week na de 8e race van het ZIKK (waarin wij als 2e eindigden en ik zelf verstek moest laten gaan) was het alweer tijd voor race 9. Dit keer weer een wedstrijd in de normale richting en Eliano deed voor ons de kwalificatie en pakte meteen de pole position in de hotlap. Tijdens de eerste stint ging hij er langzaam maar zeker vandoor en wist daarmee ook direct de snelste raceronde veilig te stellen, een belangrijke twee extra punten voor het klassement, want we hebben nog steeds de nodige punten goed te maken op Auto Sturm (zeker na het schrappen van race 6). Eliano reed een hele sterke stint en droeg het stuur na de verplichte erestraf over aan Romano die als tweede ging. Romano reed net als vorige week een knappe stint en wist de voorsprong op onze grootste concurrent Auto Sturm verder uit te breiden.

Ondertussen werkten we ons na de 30 seconden straf in stint 1 weer een weg naar voren door het veld heen. Ik ging als derde en we hadden weer een goed moment gekozen om te wisselen waardoor we een prima kart hadden. Hiermee kon ik de tweede plek in de wedstrijd pakken en begonnen we het gat richting Sparerib Express (die geen erestraf hadden) te verkleinen, al lagen ze nog wel een halve ronde voor. Mika hadden we als laatste rijder nog achter de hand en hij moest nog een gat van een seconde of acht dichten. Ziggy van de Port reed voor Sparerib Express en had in het begin moeite om de tijden omlaag te krijgen, waardoor Mika snel tijd goedmaakte. We moesten onze longcut nog nemen en lagen daardoor aan de leiding van de wedstrijd met Ziggy vlak achter ons omdat zij de longcut al genomen hadden. Joris Sturm van Auto Sturm naderde ons en we kozen er daarom voor om door de longcut te gaan, zodat we niet door hun gehinderd werden in de strijd om de leiding. Mika had Ziggy in het vizier maar Ziggy vond tegen het einde van de race nog een extra versnelling en kon daardoor nipt standhouden in de strijd om de overwinning. We kwamen tot op een seconde en nadat de wedstrijdleiding even stond te slapen met blauwe vlaggen met nog twee ronden te gaan was onze laatste hoop te niet gedaan. Sparerib Express won de race terwijl wij met een 2e plek en twee extra punten goede zaken deden voor het kampioenschap. Klaver 4 racing eindigde vandaag op een derde plek.

Tags: zikk, ikm, middelburg

Ruben eindigt als 2e in time-attack

Maarssen, 2 april 2022

De tweede race van het Formula Karting Benelux seizoen 2022 bracht ons naar een nieuwe baan op de kalender, de Kartfabrique in Maarssen waar ik zelf in 2006 mijn eerste meters maakte tijdens een wedstrijd van de Nederlandse Jeugd Indoor Kart Vereniging. Nu 16 jaar later stond er weer een mooie race op het programma, en in de tussenliggende jaren heb ik er maar heel weinig wedstrijden gereden omdat er niet zo veel grote kampioenschappen of endurance races werden georganiseerd. Desondanks kom ik er graag, eindelijk ook eens een race die vlak bij huis ligt. De organisatie had besloten om vanwege de kartverschillen en de baan vandaag weer eens het time-attack format uit de kast te trekken. Een wellicht iets minder spannende variant, maar op zich geen slechte keuze op een baan waar de kartverschillen groot zijn (en de baan lastig te overzien is voor de marshalls).

De dag bestond uit twee reeksen van 9 heats, terwijl tussendoor Formula Karting Junior mocht aantreden voor hun time-attack. Van die twee keer negen heats reed iedereen er twee keer zeven (14 sessies in totaal) in veertien verschillende karts. Per kart werd er een klassement opgemaakt waarvoor punten werden vergeven en er was zoals gebruikelijk weer een half schrapresultaat. Iedere sessie bestond uit vijf ronden waarvan alleen de snelste meetelde. Omdat de baan in Maarssen zich goed leent voor het rijden van hotlaps (vooral omdat je de laatste bocht wijd kan aansnijden waardoor je met veel meer snelheid aan je ronde begint) had ik in mijn hoofd om iedere sessie de 1e, 3e en 5e ronde een hotlap te doen en de 2e en 4e ronde te gebruiken om een goede positie te kiezen.

In mijn eerste karts kon ik niet direct alles uit de karts halen en werd ik in de heats erna meteen een aantal keer verslagen op tijd door rijders die ik normaal zou moeten kunnen hebben. Ik probeerde daarom nog wat te veranderen en dat werkte, want na mijn eerste korte pauze van 1 heat pakte ik meteen een tijd van Rico af in dezelfde kart. Rico is op zowat elke baan een goede maatstaf maar zeker ook in Maarssen waar hij veel clubraces heeft gereden en dus leek hij ook vandaag een grote kanshebber op de overwinning. Leider in het kampioenschap Christian Douven moest vandaag knokken om de schade te beperken, hij had op deze baan nog niet eerder een wedstrijd gereden en probeerde dus vaak de slipstream van een aantal andere rijders op te zoeken.

Dat slipstreamen en positie kiezen deden overigens de meeste rijders, sommigen meer succesvol dan anderen, maar het leverde in ieder geval grappig taferelen op tussen de hotlaps door. Na de grote pauze waarin Formula Karting Junior reed, zat ik in een super ritme en kon ik in vijf karts de snelste tijd rijden, die punten kon ik goed gebruiken voor het dagklassement. Ook al pakte ik de snelste tijd van de dag, ik bleek net iets te laat op gang te zijn gekomen om Rico nog te kunnen bedreigen die met 9 snelste tijden overtuigend de dagzege pakte en daarmee ook naar de leiding in het kampioenschap gaat na zijn 2e plaats in de seizoensopener in Eupen. Ik werd mooi 2e, voor Vica Schledz die na zijn 4e plaats van vorige race nu wel het podium bereikte, knap want ook hij reed nog geen wedstrijden op dit circuit. Mijn andere BlueStar teamgenoten Eliano de Vos en Christian Douven eindigden als 4e en 5e. Bij de Junioren was er een super sterke overwinning van Luca de Groot, 1 van de opkomende rijders van Talent Factory. Hij was zijn Talent Factory teamgenoten Dean Vermeulen en zus Naomi de Groot de baas, een mooi podium! Jarno Hermans wist later op de dag Formula Karting Nederland te winnen, hij liet de Benelux race schieten om zo vol voor het Nederlands kampioenschap te kunnen gaan en met succes. De volgende race van Formula Karting Benelux is op 23 april in het Belgische Olen.

Tags: formula karting, maarssen